Ignacy Dąbrowski (ur. 21 kwietnia 1869 w Warszawie, zm. 4 lutego 1932 tamże) – polski powieściopisarz i nowelista, autor powieści Śmierć (1892). Mąż Marii Gerson-Dąbrowskiej.

Syn Ignacego, urzędnika magistratu, i Anieli z Nowickich. Uczył się w II Gimnazjum w Warszawie. Przerwał naukę po szóstej klasie z powodu gruźlicy (miał krwotok z płuc). Po powrocie do zdrowia pracował jako nauczyciel prywatny w Rudzie Malenickiej. Leczył się w Krynicy, tam zaczął pisać debiutancką powieść Śmierć, ukończył ją w Poczekajce. Powieść ukazała się drukiem w 1892 w Bibliotece Warszawskiej i została entuzjastycznie przyjęta przez krytykę. Została przetłumaczona na język niemiecki (dwukrotnie), rosyjski (również dwukrotnie) i czeski.

W latach 1894–1897 mieszkał w Łodzi, potem przez pół roku mieszkał w Paryżu. Zwiedził Szwajcarię i Włochy, do których miał wracać jeszcze kilkakrotnie. Osiadł w roku 1898 w Warszawie, gdzie mieszkał do końca swego życia. W 1903 ożenił się z Marią Gerson. Od 1898 uczył geografii i historii w warszawskich szkołach średnich, a w latach 1905-1907 także w szkołach Polskiej Macierzy Szkolnej. W latach 1915–1919 był członkiem zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1919 pełnił funkcję prezesa tego towarzystwa. W okresie międzywojennym uczył w Gimnazjum Państwowym Władysława IV na Pradze.

Dzieła

• Śmierć: studyum (1892)
  • Warszawa: T. Paprocki, 1893
  • Śmierć: studyum. Warszawa: Nakładem Jana Fiszera, 1900 (Pisma Ignacego Dąbrowskiego Tom 1)
  • wyd. IV. Warszawa: Trzaska, Ewert, Michalski, 1921
  • Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1959
  • Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2001 ISBN 83-7052-625-X
  • tłum. Raphael Löwenfeld Der Tod. R. Schottlander, 1896
  • tłum. Moritz Urstein. Der Tod. Schwetschke u. Sohn, Braunschweig 1896
  • tłum. L. Gorbaczewski. Petersburg, 1894 (Смерть = (Smierc): Этюд / Пер. с пол. Л.И. Горбачевский; Игнатий Домбровский. Санкт-Петербург: С.А. Корнатовский, 1894)
  • tłum. K. Przewaliński. Petersburg, 1908 (Смерть: [Этюд] / Игнатий Домбровский; Авториз. пер. с пол. К.И. Пржевалинского; С предисл. А. Немоевского. Санкт-Петербург: Н. Глаголев, [1908])
  • tłum. Duchoslav Panýrek. Smrt. Praga, 1913
• Felka (1893)
  • Warszawa: T. Paprocki, 1894
  • wyd. 2. Warszawa: J. Fiszer, 1900. (Pisma Ignacego Dąbrowskiego; t. 2)
  • Londyn: "Wiadomości", 1957
  • Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1959
• Nowele (1899)
  • nakł. Jana Fiszera, 1900
• Chwila była przedwieczorna: wrażenia. Warszawa: Jan Fiszer, 1903
• Czekam cię!: opowiadanie. Poznań: B. Milski, 1903
• Samotna; Stara matka; Niepotrzebny. Nakł. Gebethnera i Wolffa, 1912
• Zmierzchy: powieść. Warszawa: J. Fiszer, 1914
• Matki: powieść współczesna . Warszawa: „Bibljoteka Polska”, 1923
• Krwawa księga czyli Przekleństwo życia. Cz. 4, Czy prof. Ostoja istotnie jest Wieszczem i Wodzem narodu? Warszawa: W. Olszański, [1929]