Józef Jan Giedroyć
- Dzimšanas datums:
- 19.03.1795
- Miršanas datums:
- 24.01.1847
- Mūža garums:
- 51
- Dienas kopš dzimšanas:
- 83713
- Gadi kopš dzimšanas:
- 229
- Dienas kopš miršanas:
- 64774
- Gadi kopš miršanas:
- 177
- Kategorijas:
- Neatkarības kauju dalībnieks, Princis , Virsnieks
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Monmartras kapsēta
Książę Józef Jan Giedroyć herbu Hippocentaurus (ur. 19 marca 1795 w Noseliszkach w województwie wileńskim, zm. 24 stycznia 1847) – major Wojsk Polskich, jeden z przywódców powstania listopadowego na Litwie.
W lipcu 1812 wstąpił do 18. Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego w randze podporucznika. W jego szeregach odbył kampanię rosyjską. 14 kwietnia 1813 przeniesiony do 6. Pułku Ułanów Księstwa Warszawskiego, z którym walczył w bitwie pod Lipskiem i wziął udział w szarży pod Wachau na szesnaście pułków jazdy nieprzyjacielskiej. W czasie tej bitwy był adiutantem generała Charlesa Lefebvre-Desnouettesa. W 1814 wstąpił do 2. Pułku Strzelców Konnych. W 1824 złożył dymisję z armii.
W czasie powstania listopadowego, 28 marca 1831 wraz z Dominikiem Dowborem i Jakubem Tomkowiczem wystąpił na czele młodzieży w Telszach (wówczas było to miasto powiatowe) i wspólnie z oddziałem Józefa Syrowicza zmusił garnizon wojsk rosyjskich do ewakuacji. W pierwszej połowie maja na czele oddziału partyzantów nękał patrole wojsk rosyjskich w okolicach Wilna.
Jesienią 1831 przekroczył granicę pruską i we wrześniu 1832 przybył do Zakładu Wojskowego Polskiego w Bourges. Od 1840 w Paryżu studiował w Szkole Dróg i Mostów. Pracował jako konduktor w żegludze na Sekwanie i dorabiał jako latarnik zapalający latarnie gazowe.
Pochowany na paryskim cmentarzu Montmartre.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
Nav norādīti notikumi