Agenor Romuald Gołuchowski
- Data urodzenia:
- 08.02.1812
- Data śmierci:
- 03.08.1875
- Długość życia:
- 63
- Days since birth:
- 77540
- Years since birth:
- 212
- Dni od śmierci:
- 54354
- Lata od śmierci:
- 148
- Kategorie:
- hrabia , minister, polityk
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Agenor Romuald hrabia Gołuchowski herbu Leliwa (ur. 8 lutego 1812, zm. 3 sierpnia 1875 we Lwowie), arystokrata polski, austriacki polityk konserwatywny, minister spraw wewnętrznych Austrii w latach 1859-1861, namiestnik Galicji w latach 1849-1859, 1866-1868 oraz 1871-1875 i I ordynat na Skale, kawaler maltański.
Rodzina
Był synem ziemian Wojciecha Gołuchowskiego (1772-1840) i jego żony Zofii z Czyżów (1785-1846). Jego starszym bratem był Artur Gołuchowski. Z poślubioną w 1848 roku Marią Karoliną Baworowską (1823-1906) miał sześcioro dzieci:
- 1. Agenora Gołuchowskiego (1849-1921), II ordynata na Skale, polityka w rządzie Austro-Węgier
- 2. Zofię (ur. 1850) zamężną 1 voto Stanisławowa hr. Łosiowa, 2 voto Henrykowa hr. Starzeńska
- 3. Stanisława Marię hr. Gołuchowskiego (1853-1874)
- 4. Marię Helenę (1854-1930) zamężną z Kazimierzem hr. Drohojowskim
- 5. Adama Marię hr. Gołuchowskiego (1855-1914) marszałka Galicji i polityka podobnie jak ojciec i brat, kawalera.
- 6. Józefa Marię hr. Gołuchowskiego (1861-1917) ziemianina, ożenionego z Bianką Daum ad Erdod–Palffy, z którą miał jedną córkę.
Życiorys
Jako minister stanu był wykonawcą tzw. dyplomu październikowego z 1860 roku, autorstwa konserwatystów węgierskich. Odziedziczywszy majątek po ojcu, wszedł do Sejmu Stanowego, a w 1843 roku został członkiem Wydziału Stanowego. Należał do przeciwników reformy włościańskiej, a tym bardziej ruchu spiskowego. W maju 1846 roku powołany do komisji gubernialnej, współdziałał w przygotowaniu projektu zniesienia pańszczyzny, który ochraniał interesy wielkiej własności.
W 1849 roku jako namiestnik cesarski w Galicji lojalnie współpracował z władzami austriackimi, dbając jedynie o interesy ziemiaństwa. Prowadząc walkę o język wykładowy w szkołach, godził się na ustępstwa na rzecz niemczyzny w Galicji zachodniej w zamian za równorzędne z ukraińskimi prawa języka polskiego we wschodniej części kraju.
Jako austriacki minister spraw wewnętrznych od 1859 roku rugował wpływy biurokracji niemieckiej, uzyskał cząstkowe uprawnienia dla języka polskiego w sądach i urzędach. Będąc namiestnikiem po raz drugi, w ciągu roku oczyścił Galicję z niemieckiej biurokracji, oddając administrację w ręce szlachty. W ostatnim okresie swoich rządów, po 1871 roku, poświęcił więcej uwagi administracji i wprowadzaniu w życie ustaw sejmowych: szkolnej, drogowej, wodnej, hodowlanej. Pilnując zawsze interesów materialnych ziemiaństwa, doprowadził do końca likwidację serwitutów i poparł korzystną dla dworów ustawę o wykupie propinacji w 1875 roku. Przyczynił się do ufundowania Akademii Umiejętności w Krakowie i Politechniki Lwowskiej. Pochowany został w rodzinnym majątku w Skale Podolskiej
Honory
Otrzymał Honorowe Obywatelstwo wielu miast:
- Lwowa (1850)
- Rzeszowa (27 października 1866)
- Krakowa (3 stycznia 1867)
- Przemyśla (28 października 1867)
- Sanoka (13 listopada 1867) (jako pierwszy nagrodzony).
- Przeworska (29 lutego 1868)
- Nowego Sącza
Odznaczenia
- Order św. Stefana
- Order Żelaznej Korony
- Order św. Aleksandra Newskiego
- Order św. Stanisława
- Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (1890)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Związki
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Agenor Maria Gołuchowski | Syn | ||
2 | Wojciech Agenor Gołuchowski | Wnuk |
Nie określono wydarzenia