Anna Bilińska-Bohdanowiczowa herbu Sas (ur. 1857 w Złotopolu, zm. 18 kwietnia 1893 w Warszawie) – polska malarka.

Młodość

Anna Bilińska urodziła się w rodzinie Polaka lekarza w Złotopolu (obecnie na Ukrainie) i tam spędziła dzieciństwo. Następnie przebywała wraz z ojcem w głębi Rosji. Pierwszym jej nauczycielem rysunku był Michał Elwiro Andriolli przebywający na zesłaniu za udział w powstaniu styczniowym w Wiatce (obecnie Kirow). Od 1875 r. studiowała przez 2 lata w warszawskim konserwatorium.

W 1877 r. zapisała się do prywatnej Klasy Rysunkowej Wojciecha Gersona. W tym czasie zaczęła wystawiać swoje prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.

Od 1882 r. dużo podróżowała. Przebywała w Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Włoszech, studiowała malarstwo w Académie Julian w Paryżu i tam osiadła na wiele lat.

Lata w Paryżu

W 1884 r. zmarł jej ojciec i Anna Blińska została bez środków do życia. Zmarła w tym samym roku przyjaciółka Klementyna Krassowska zabezpieczyła malarkę finansowo w testamencie. Rok później umarł jej narzeczony Wojciech Grabowski. Załamaną nerwowo artystką zaopiekowała się mieszkająca w Normandii malarka Maria Gażycz.

Debiutowała w Salonie Paryskim w 1884 roku, kiedy to został przyjęty jej rysunek Postać kobiety, wystawiając swoje prace w Salonie również w następnych latach (1885, 1887, 1892).

W 1886 roku została opiekunem w jednym ze studiów w Académie Julian w Paryżu, gdzie pracowała aż do 1892 roku.

Odniosła wielki międzynarodowy sukces otrzymując Srebrny Medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1889 roku, za Autoportret. Jej obrazy były wystawione w Royal Academy of Art w Londynie (1889). W 1891 roku obrazy Bilińskiej pokazane zostały na ważnej wtedy dorocznej międzynarodowej wystawie sztuki w Berlinie, gdzie zostały nagrodzone małym złotym medalem.

Powrót do kraju

W 1892 r. malarka wyszła za mąż za lekarza medycyny Antoniego Bohdanowicza. Wrócili oboje do Warszawy, gdzie malarka zamierzała otworzyć szkołę malarstwa dla kobiet wzorem paryskich uczelni, plany te jednak uniemożliwiła choroba. Zmarła na serce.

Twórczość Bilińskiej

Twórczość Anna Bilińskiej-Bohdanowiczowej to głównie malowane z dużą intuicją portrety. Była przedstawicielką realizmu, stosowała warsztat o precyzyjnym rysunku i dbałości, choć intuicyjnie zbliżała się do impresjonizmu.

Dwa z obrazów Bilińskiej zaginęły w czasie II wojny światowej: Murzynka (1884, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie), Włoszka (ze zbiorów prywatnych w Warszawie). Murzynka została odzyskana w marcu 2012.

Portret znanego rzeźbiarza amerykańskiego autorstwa Bilińskiej - George Grey Barnard, który razem z nią studiował w Paryżu, jest obecnie w kolekcji Departamentu Stanu w Waszyngtonie. W zbiorach Lwowskiej Galerii Obrazów znajduje się jej Starzec z książką.