Dionizy Smoleński (ur. 6 października 1902 w Łodzi, zm. 8 lutego 1984 w Warszawie) – profesor Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Warszawskiej, specjalista z zakresu teorii spalania, materiałów wybuchowych oraz balistyki wewnętrznej. Pierwszy samodzielny rektor Politechniki Wrocławskiej (1951–1960). W latach 1965–1969 rektor Politechniki Warszawskiej. Członek PAN, sekretarz naukowy, potem wiceprezes.

Podczas okupacji hitlerowskiej oficer Armii Krajowej, zastępca Szefa Uzbrojenia Komendy Głównej AK. Poseł na Sejm PRL II kadencji w latach 1957–1961 oraz V kadencji w latach 1969–1972 z ramienia PZPR.

W 1961 został pierwszym doktorem honoris causa Politechniki Wrocławskiej. W 1976 tytuł doktora honoris causa przyznała mu również Politechnika Warszawska.

Był absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi.

Wybrane publikacje

• Balistyka wewnętrzna, 1949
• Teoria materiałów wybuchowych, 1954
• Ładunki kumulacyjne w wojsku, górnictwie i przemyśle (współautor Henryk Nowak), Warszawa 1974
• Spalanie materiałów wybuchowych, Warszawa 1979
• Detonacja materiałów wybuchowych, Warszawa 1981