Zygmunt Korwin-Sokołowski (ur. 20 marca 1895 w Januszewicach, zm. 10 grudnia 1918 pod Dołhobyczowem) – podporucznik kawalerii Legionów Polskich i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-ukraińskiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Januszewicach w rodzinie Wincentego i Marii z d. Piaskowskiej. Absolwent SGGW w Warszawie. Od 1911 należał do organizacji niepodległościowych: Związek Walki Czynnej, Związek Strzelecki, Polska Organizacja Wojskowa. Od stycznia 1915 żołnierz 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Od listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w 1 pułku szwoleżerów Piłsudskiego, z którym brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Od 7 grudnia 1918 na froncie jako dowódca 3 szwadronu kawalerii.

„Szczególnie odznaczył się w bitwie pod Dołhobyczowem. Zginął podczas szarży przeciwko kilkukrotnie liczniejszemu nieprzyjacielowi, przyczyniając się do przełamania jego linii obronnych”. Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.

Pochowany w Warszawie na cmentarzu wojskowym na Powązkach.

Życie prywatne

Kawaler. Starszy brat Adama Korwin-Sokołowskiego.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3368
• Medal Niepodległości
• Krzyż Walecznych