Henryk Zomerski (ur. 9 grudnia 1942 w Starogardzie Gdańskim, zm. 16 kwietnia 2011 w Opolu) – polski muzyk big-beatowy, grający na gitarze basowej i instrumentach klawiszowych.

W 1962 był współzałożycielem formacji Niebiesko-Czarni, był jej członkiem do 1963. W latach 1965-66 był członkiem Czerwonych Gitar, gdzie występował pod pseudonimem Janusz Horski. W 1966 opuścił zespół w wyniku problemów ze służbą wojskową i przeszedł do grupy Czerwono-Czarni, w której występował do 1976, a od 1967 pełnił funkcję kierownika muzycznego. Następnie nagrał z grupą Wiatraki jedyny ich longplay. Był również członkiem zespołu Waganci, podczas ich ostatniej trasy po ZSRR. W latach 80. ściśle współpracował z Januszem Popławskim, występując z nim na scenie, jak również będąc jednym z redaktorów Gitary i Basu. Gościnnie wziął udział w nagraniu dwóch albumów Hagoka Band.

Od 1999 ponownie dołączył do składu Czerwonych Gitar. Jako pierwszy muzyk w Polsce zaprezentował gitarę basową na konkursie młodych talentów, był wtedy członkiem formacji Niebiesko-Czarni. Mieszkał w Opolu. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie.

Skomponował m.in. "Czy krasnoludki są na świecie", "Hipopotam", "Mężczyzna nigdy nie płacze", "Trochę dobrze, trochę źle", "Pieskie życie".

Z Czerwono-czarnymi nagrał m.in. płytę z Mszą beatową.