Tadeusz Pawlikowski (ur. 9 listopada 1861 w Medyce, zm. 28 września 1915 w Krakowie) – reżyser i dyrektor teatrów.

Syn Mieczysława Gwalberta, brat Jana Gwalberta.

Ukończył szkołę średnią w Krakowie, po czym wyjechał na studia muzyczne za granicę. Studiował w Lipsku, Wiedniu, Weimarze, Meiningen. Wrócił do kraju i wstąpił do prowincjonalnej trupy teatralnej występującej w Galicji. Następnie wrócił do Krakowa, gdzie parał się krytyką teatralną. W tygodniku "Nasz Kraj" ogłosił pierwsze polskie przekłady tekstów E.G. Craiga. Wprowadził do swoich teatrów repertuar nowatorski, m.in. dramaty H. Ibsena, M. Maeterlincka. Za jego dyrekcji w teatrze krakowskim debiutowało wielu znanych później dramatopisarzy, min. T. Miciński, S. Przybyszewski, S. Wyspiański.

Był dyrektorem Teatru Miejskiego w Krakowie w latach 1893-99 i 1913-15 i teatru Miejskiego we Lwowie w latach 1900-06. Pawlikowski objął dyrekcję i kierownictwo artystyczne teatru lwowskiego po uroczystym oddaniu do użytku w dniu 4 października 1900 nowego gmachu przy Wałach Hetmańskich. W pierwszym sezonie teatralnym wystawił 71 utworów dramatycznych, przy czym w pierwszych trzech miesiącach aż 28 premier. W ciągu sześciu sezonów wystawił na scenie lwowskiej 302 utwory dramatyczne, w tym 144 polskich. W czasie pięciu sezonów operowych wystawił także 43 opery, w tym 17 premier nowości. Pawlikowski był reżyserem wielu z nich.