Edward Milewski
- Birth Date:
- 13.10.1894
- Death date:
- 26.01.1951
- Length of life:
- 56
- Days since birth:
- 47326
- Years since birth:
- 129
- Days since death:
- 26767
- Years since death:
- 73
- Categories:
- Officer, WWI participant, WWII participant
- Nationality:
- pole
- Cemetery:
- London Borough Of Merton, Streatham Park Cemetery
Edward Milewski (ur. 13 października 1894 w Augustowie, zm. 26 stycznia 1951 w Londynie) - pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Był synem Juliana i Ksawery z Kołakowskich. Brał udział w I wojnie światowej po stronie rosyjskiej, gdzie ukończył kurs szkoły oficerskiej kawalerii. Awansowany kolejno do stopnia chorążego i następnie podporucznika. Od 1917 roku w I Korpusie Polskim w Rosji. Służył w 1 Pułku Ułanów i 24 lipca 1917 roku wziął udział w bitwie pod Krechowcami. W lipcu 1918 roku, po rozwiązaniu I Korpusu Polskiego, powrócił do kraju.
Od listopada 1918 roku w odrodzonym Wojsku Polskim. W szeregach 1 Pułku Ułanów wziął udział w wojnie z bolszewikami. Po wojnie zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. Służbę kontynuował w macierzystym 1 Pułku Ułanów Krechowieckich na stanowisku dowódcy szwadronu. Awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku. W latach 1927-1929 był m.in. dowódcą szwadronu zapasowego 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. W 1929 roku został przeniesiony do 20 Pułku Ułanów w Rzeszowie na stanowisko kwatermistrza. Z dniem 1 kwietnia 1930 roku został przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy 20 Pułku Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego. W kwietniu 1934 roku został mianowany dowódcą 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich w Suwałkach.
W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 3 Pułkiem Szwoleżerów Mazowieckich w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii, a od 22 września do 6 października 1939 roku dowodził Brygadą Kawalerii "Edward" w składzie SGO "Polesie". Po zakończonej bitwie pod Kockiem przebywał w niewoli niemieckiej. Był jeńcem Oflagu VII A Murnau. Po uwolnieniu z niewoli 29 kwietnia 1945 roku wyjechał do Włoch, gdzie wstąpił do II Korpusu Polskiego. W latach 1945-1947 był dowódcą 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Streatham Park.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
- "Croix de guerre"
- Medal Międzysojuszniczy "Médaille Interalliée"
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny "Médaille Commémorative de la Grande Guerra"
Source: wikipedia.org, mod.uk
No places
No relations set
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.
02.10.1939 | Kampania wrześniowa: bitwa pod Kockiem 1939
Bitwa pod Kockiem – bitwa kampanii wrześniowej, stoczona od 2 do 6 października 1939 pomiędzy oddziałami polskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" gen. Kleeberga a niemieckimi oddziałami XIV Korpusu Zmotoryzowanego gen. von Wietersheima. Taktycznie bitwa była zwycięska dla Polaków, jednak strategicznie wygrali Niemcy. Była to ostatnia bitwa kampanii wrześniowej stoczona przez regularne wojsko.