Władysław Wojtakajtis (ur. 3 lutego 1949 w Stargardzie, zm. 2 marca 2016 tamże) olimpijczyk, mistrz Polski w pływaniu; wychowanek trenera Kurta Zombka. Swą przygodę z basenem rozpoczął wraz z powstaniem Klubu Pływackiego "Neptun" Stargard. Był wtedy 10-letnim, pełnym zapału i motywacji chłopcem. Z pływakiem od początku wiązano wielkie nadzieje. Potencjał w nim drzemiący ujawnił się podczas Międzynarodowych Mistrzostw Bułgarii w 1965 roku. Wojtakajtis zdobył wówczas dwa tytuły mistrzowskie na dystansie 400 m i 1500 m stylem dowolnym. Rok później - jako jedyny z województwa szczecińskiego oraz drugi w Polsce - osiągnął wymagane minimum kwalifikacyjne do udziału w Mistrzostwach Europy.

Najważniejszym momentem w jego karierze był wyjazd na Olimpiadę w Meksyku. Wszystko zaczęło się w kwietniu 1968 roku. Wojtakajtis przystąpił - przy komplecie sędziów i po oficjalnym zgłoszeniu przez Klub – do próby pobicia rekordu. Na dystansie 200 m stylem dowolnym ustanowił wynik 2:00.8, co dało mu zielone światło na wyjazd do Meksyku. Pomimo że był to czas powyżej minimum olimpijskiego, pływak musiał udowodnić swoją formę na basenie 50-metrowym. Pierwsza próba przebiegła niepomyślnie, jednak podczas Grand Prix Warszawy na pływalni WKS „Legia” dziewiętnastolatek rozwiał wątpliwości wszystkich. Zwycięstwo i pobicie rekordu Polski na 400 m stylem dowolnym zapewniło mu udział w Olimpiadzie. Jednak „Kajtek” nie zakwalifikował się do finału 400 m stylem dowolnym, ale nie udało się to także rekordziście świata Meksykanowi Guillermo Echeviarii. Pomimo to był witany przez tłumy mieszkańców Stargardu. Pływak startował także na dystansie 1500 m stylem dowolnym, jednak i ten występ nie okazał się udany.

W 1970 startował w mistrzostwach Europy w Barcelonie i uniwersjadzie w Turynie, gdzie zdobył brązowy medal na 1500 m stylem dowolnym. Przegrał tylko z dwoma Amerykanami, którzy byli poza wszelką konkurencją, ale okazał się najszybszym Europejczykiem, co stanowi o wartości jego medalu.

Władze Federacji Komunikacyjnych Klubów Sportowych „Kolejarz”, w których był zrzeszony „Neptun”, przyznali Wojtakajtisowi nagrodę pieniężną za wybitne osiągnięcia sportowe.

W tym samym roku pływak opuścił KP "Neptun", aby rozpocząć studia na AWF w Warszawie. W czasie studiów wziął udział w Olimpiadzie w Monachium. Podjął rywalizację na dystansie 200, 400 i 1500 metrów stylem dowolnym. Jednak zakończył ją bez większych sukcesów. Uplasował się na 18. pozycji.

Po skończeniu studiów „Kajtek” zaczął trenować kolejne pokolenia pływaków w klubie „Śląsk Wrocław”. W międzyczasie próbował swych sił w grze w piłkę wodną, trenując z zawodnikami IKS Ślęza Wrocław,a także rozgrywając mecze. Jednak nie zawiódł stargardzian i w roku 1978 wrócił w rodzinne strony. Objął stanowisko trenera i jest nim po dziś dzień. W czasie swojej kariery wielokrotnie wygrywał plebiscyty na najlepszego sportowca województwa szczecińskiego, oraz zajmował wysokie lokaty w rankingach najlepszych sportowców Polski.