Edmund Pszczółkowski

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
25.10.1904
Miršanas datums:
03.01.1997
Mūža garums:
92
Dienas kopš dzimšanas:
43619
Gadi kopš dzimšanas:
119
Dienas kopš miršanas:
9947
Gadi kopš miršanas:
27
Kategorijas:
2. Pasaules kara dalībnieks, Deputāts, Ministrs, Politiķis, Vēstnieks, Ģenerālis
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Cmentarz Komunalny Północny

Edmund Pszczółkowski (ur. 25 października 1904 w Warszawie, zm. 3 stycznia 1997 w Warszawie) – polski generał brygady i polityk.

W latach 1924-1927 studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Od 1924 należał do Organizacji Młodzieżowej TUR, w latach 1926-1930 do PPS, a od 1930 do KPP. 1936-1939 więziony za działalność komunistyczną. Od września 1939 we Lwowie, gdzie 1940-1941 był księgowym-rewidentem w Truście Solnym. Po ataku Niemiec na ZSRR ewakuowany w głąb kraju, od 1943 działał w ZPP. W lipcu 1943 został oficerem bez stopnia w korpusie polityczno-wychowawczym w 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. Uczestnik bitwy pod Lenino. Od stycznia do maja 1944 instruktor oddziału polityczno-wychowawczego w 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. Następnie był zastępcą dowódcy 8 pułku piechoty ds. polityczno-wychowawczych. Uczestnik walk pod Warką i o zajęcie Pragi we wrześniu 1944. 11 września 1944 został zastępcą dowódcy 2 Armii WP ds. polityczno-wychowawczych w stopniu podpułkownika, a od kwietnia 1945 pułkownika. Brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej w kwietniu 1945.

Od 1948 był członkiem PZPR. W latach 1948–1968 był członkiem KC PZPR. Od stycznia 1957 kierownik Wydziału Rolnego KC PZPR (odpowiednik stanowiska ministra rolnictwa).

Od 18 marca 1954 do 30 marca 1956 był ministrem rolnictwa w rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 30 marca 1956 do 13 listopada 1956 był przewodniczącym Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego.

Od 1944 do 1947 był posłem do KRN. Od 1947 do 1965 był posłem na Sejm (do Sejmu Ustawodawczego oraz Sejmu PRL I, II i III kadencji).

W latach 1963–1964 był ambasadorem PRL w Moskwie, następnie do 1967 w Karaczi.

W październiku 1980 awansowany do stopnia generała brygady w stanie spoczynku. Nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński.

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.

Odznaczenia

  • Order Krzyża Grunwaldu II klasy
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej
  • Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (1946)

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        12.10.1943 | Front wschodni: rozpoczęła się bitwa pod Lenino

        Bitwa pod Lenino – bitwa stoczona w dniach 12-13 października 1943 nieopodal wsi Lenino, na Białorusi pomiędzy radziecką 33 Armią i walczącą w jej składzie polską 1 Dywizją Piechoty im. Tadeusza Kościuszki a Wehrmachtem.

        Pievieno atmiņas

        Birkas