Ryszard Krystek
- Dzimšanas datums:
- 00.00.1941
- Miršanas datums:
- 20.01.2017
- Mūža garums:
- 76
- Dienas kopš dzimšanas:
- 30432
- Gadi kopš dzimšanas:
- 83
- Dienas kopš miršanas:
- 2653
- Gadi kopš miršanas:
- 7
- Kategorijas:
- Inženieris, Izglītības darbinieks (-ce), Profesors
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Ryszard Krystek (ur. 1941, zm. 20 stycznia 2017) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, specjalizujący się w zagadnieniach związanych z inżynierią ruchu drogowego, wykładowca akademicki, wiceminister infrastruktury w latach 2004–2005.
W 1966 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. Uzyskiwał następnie stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego na podstawie rozpraw związanych z teorią i zarządzaniem ruchem drogowym. Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, w pierwszej połowie lat 80. przez kilka lat był także wykładowcą inżynierii ruchu drogowego na Uniwersytecie Technicznym w Oranie, zaś na początku lat 90. kierował studium doktoranckim tego uniwersytetu. W 1985 został dyrektorem Instytutu Inżynierii Komunikacyjnej w Politechnice Gdańskiej, a rok później kierownikiem Katedry Inżynierii Drogowej PG. W 1988 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. W 1999 został wybrany na dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Gdańskiej. Podjął pracę naukową także w stołecznym Instytucie Transportu Samochodowego (został członkiem rady naukowej i zastępcą dyrektora ds. naukowych). Był członkiem Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk. W latach 90. kierował zespołami przygotowującymi programy poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce (GAMBIT 96 i GAMBIT 2000). Był pierwszym prezesem zarządu Fundacji Rozwoju Inżynierii Lądowej. Od 2004 do 2005 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury w rządzie Marka Belki.
Był członkiem polskiej Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego badającej pod przewodnictwem Jerzego Millera przyczyny katastrofy lotniczej Tu-154 w Smoleńsku
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (2001) i Krzyżem Oficerskim (2011) Orderu Odrodzenia Polski.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
Nav norādīti notikumi