Jacek Polaczek (ur. 17 lipca 1943 w Częstochowie, zm. 8 maja 2017 w Szczecinie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi, którą ukończył w 1969 roku. Występował na deskach: Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (1968-1969), Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1969-1970) oraz Teatru Polskiego w Poznaniu (1970-1976). Od 1976 roku związał się ze scenami Szczecina, gdzie występował w Teatrach: Współczesnym (1976-1981, 1984-1991, 1993-2003) oraz Polskim (1981-1984, 1991-1993, 2003-2017) oraz sceną Domu Kultury 13 Muz, Teatru Kameralnego, Teatru Krypta oraz Kabaretu Klim. Występował również w słuchowiskach Polskiego Radia Szczecin oraz kilkukrotnie w spektaklach Teatru Telewizji.

Filmografia

• 07 zgłoś się (1984, odc. 15) - Konstanty Szczerbic
• Penelopy (1988)
• Paderewskiego życie po życiu (1999) - Vallotton
• Lincz (2010) - Kopera

Nagrody

• 1979 - Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• 1985 - laureat plebiscytu na najpopularniejszych aktorów w Szczecinie
• 1987 - Nagroda Miłośników Teatru (Szczecin)
• 1997 - Oko Recenzenta - nagroda szczecińskich dziennikarzy i krytyków za znaczące role w ciągu trzech ostatnich sezonów teatralnych
• 1998 - XXXIII Ogólnopolski Przegląd Teatrów Małych Form "Kontrapunkt" - nagroda za rolę Fryderyka Korbesa w przedstawieniu "Gry śmiertelne" Friedricha Dürrenmatta
• 1998 - Ulubiony Aktor Młodych Widzów w sezonie 1996/97 (Szczecin)
• 2001 - Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina
• 2009 - Bursztynowy Pierścień dla najlepszego aktora sezonu 2008/2009

***

Jacek Polaczek urodził się 17 lipca 1943 roku w Częstochowie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. W 1968 roku ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Dyplom uzyskał rok później. W przedstawieniu dyplomowym Na dnie M. Gorkiego, reżyserowanym przez Lidię Zamkow, wystąpił w roli Czapnika.

Za namową tej wybitnej reżyserki został aktorem Teatru Ziemi Krakowskiej im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. W sezonie 1968/69 zagrał tytułowe postaci w Don Juanie Molière'a i w Mazepie J. Słowackiego, a także Eugeniusza Rastignaca w scenicznej adaptacji Ojca Goriota H. de Balzaca. W latach 1969-1970 grał na scenie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie. Wystąpił m.in. w Cudzie mniemanym, czyli Krakowiakach i Góralach W. Bogusławskiego i J. Stefaniego oraz w Apetycie na czereśnie A. Osieckiej. W latach 1970-1976 był członkiem zespołu aktorskiego Teatru Polskiego w Poznaniu i asystentem reżysera.

Od 1976 roku mieszkał w Szczecinie. Przed szczecińską publicznością zadebiutował 13 marca 1976 roku w roli Jerzego w Jubileuszu Edwarda Redlińskiego na scenie Teatru Współczesnego. Z teatrem tym związany był przez kilkanaście lat (1976-1981, 1984-1991, 1993-2003). Od 2003 roku był aktorem Teatru Polskiego, z którym blisko współpracował również w latach wcześniejszych (1991-1992, 1995, 2000). Grał także w Teatrze „13 Muz”, Teatrze Kameralnym, Teatrze Krypta, Piwnicy przy Krypcie oraz w Teatrze Telewizji. Występował w Kabarecie Klim Tadeusza Klimowskiego.

Osobny, niezwykle znaczący epizod w karierze artystycznej aktora stanowiła jego ponadtrzydziestoletnia współpraca z Rozgłośnią Polskiego Radia w Szczecinie. Wystąpił w kilkudziesięciu słuchowiskach i audycjach poetyckich, w których stworzył wiele wybitnych i niezapomnianych kreacji.

Grał także w filmach, m.in. Bachianas Brasileiras (1968) reż. Preben Osterfelt, Skoku śmierci (15 odc. serialu 07 zgłoś się - 1984) reż. Krzysztof Szmagier, Penelopach (1988) reż. Bohdan Poręba, oraz w Linczu (2010) reż. Krzysztof Łukaszewicz. Wystąpił jako Vallotton w fabularyzowanym dokumencie Paderewskiego życie po życiu (1999) w reż. Stefana Szlachtycza. Film ten realizowany był w Szczecinie z udziałem szczecińskich aktorów.

Zmarł 8 maja 2017 roku w Szczecinie.

Źródło: http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki