Paweł Pierściński (ur. 25 maja 1938 w Kielcach; zm. 22 maja 2017), fotografik, twórca Kieleckiej Szkoły Krajobrazu, kierunku artystycznego preferującego szerokie i proste spojrzenie na krajobraz, analizę jego struktury utworzonej przez rolnika.

Paweł Pierściński fotografował od 1952. Zadebiutował na wystawie fotografii artystycznej w Częstochowie (1955). W 1962 uzyskał dyplom mgr inż. budownictwa lądowego na Politechnice Warszawskiej. Od 1964 roku w szeregach ZPAF. Był współorganizatorem i kierownikiem Delegatury ZPAF w Kielcach (1975) oraz założycielem i twórcą Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF (1978). W 1982 został członkiem honorowym ZPAF. Jest również członkiem honorowym wielu stowarzyszeń fotograficznych w Polsce, a także Honorowym Prezesem Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF.

Jest autorem ponad 200 wystaw indywidualnych i laureatem licznych medali i nagród. Wydał kilkanaście indywidualnych albumów fotograficznych (m. in. Struktury, Między Wisłą a Pilicą, Staropolski Okręg Przemysłowy). Jest również autorem wielu tekstów, opracowań krytycznych, recenzji i tekstów do katalogów wystaw. W 2004 została wydana antologia Czas krajobrazu, zawierająca jego teksty autorskie opublikowane w latach 1975-2004.

Za twórczość fotograficzną oraz działalność społeczną otrzymał m. in. Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz honorowe odznaczenia Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej: AFIAP, EFIAP i EsFIAP.

Po 50 latach pracy twórczej, Pierściński zdecydował się w 2004 roku na spalenie 262 tysięcy naświetlonych przez siebie negatywów w domowej kuchni węglowej w reakcji na brak zainteresowania przejęciem jego archiwum. Nie chciał, by po jego śmierci negatywy trafiły na śmietnik.