Michał Kopot
- Dzimšanas datums:
- 29.09.1900
- Miršanas datums:
- 20.06.1974
- Mūža garums:
- 73
- Dienas kopš dzimšanas:
- 45127
- Gadi kopš dzimšanas:
- 123
- Dienas kopš miršanas:
- 18201
- Gadi kopš miršanas:
- 49
- Kategorijas:
- 2. Pasaules kara dalībnieks, Disidents, GULAGa gūsteknis, Lauksaimnieks, Padomju represiju (genocīda) upuris, Politiskais ieslodzītais
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Dachnów (gm. Cieszanów), cmentarz parafialny
Michał Kopot ur. 29.09.1900 r. w Dachnowie . (Akt nr 14)
Rodzice : Piotr Kopot syn Jakuba i Tatianny (z d. Łozińska) , Katarzyna Kopot córka Stefana Bdzila i Eudoksji (z d. Hołowka c. Andrzeja)
Rodzeństwo : Paraskewa , Jan (12.02.1899 , + 05.04.1900) (Akt ur. 7)
Małżeństwo : Michał Kopot i Parania z d. Kuniec
Dzieci : Jan , Aleksandra , Anna , Jerzy .
Zagnany wraz z rodziną z Dachnowa k. Lubaczowa , przez Sowietów , na Sybir w lutym 1940 r.
Wcześniej we wrześniu 1939 r. , gdy Niemcy i Sowieci napadli na Polskę , zostaje spalony przez Niemców jego dom
i zabudowania gospodarcze wraz z inwentarzem . Cudem ocalał wraz z rodziną , ostrzeżony przez innych
o barbarzyństwie Niemców , ucieka do lasu . Gdy wracają , aby ratować dobytek , nie wiedzą co robić , palą się
zwierzęta gospodarskie i hodowlane , płonie cały ich dobytek , są przerażeni i załamani .
Michał wraz rodziną zamieszkał w ocalałej szopie , ktora staje się ich "domem" .
Sowieci zjawili się nagle , nocą (10 lutego 1940) , dali im 15 minut na ubranie się , pozwolili zabrać tylko mały
tobołek i siłą wyprowadzili z "domu" , pod groźbą rozstrzelania w razie oporu , całą rodzinę :
Michała i jego żonę Paranię razem z ich dziećmi - Janem , Aleksandrą i Anną .
Była ostra zima , a Oni nie wiedzieli co się z Nimi stanie , gdyż Sowieci poprzez krzyk , zastraszenie i ciągłe
popychanie i targanie prześladowanych Polaków niewiele mówili .
Zostali odstawieni na bocznicę kolejową wraz z wieloma polskimi rodzinami , których los był już przesądzony .
Wpakowano Ich z innymi rodzinami do wagonów towarowych , po czym zamknięto je od zewnątrz .
Nie było toalet i wody . Panował głód i choroby . Było przeraźliwie zimno , tłoczno , brakowało przy tym powietrza .
Faktycznie cudem było przeżycie tych warunków transportu na drugi koniec świata , wiele osób zmarło.
Pociąg dotarł dn. 29 lutego 1940 r. w okolice miejscowości Omsk .
Stąd zesłano poszczególne rodziny do miejsca ich uwięzienia i pracy przymusowej , pieszo , furmankami ,
łodziami , w przerażliwych warunkach zimowych ,chorych i wygłodzonych . Ta ich swoista krucjata , wymuszona
bronią , bagnetami , podążała ostępami , bardzo daleko od wszelkiej cywilizacji , w głąb Syberii i trwała wiele
dni. Ludzie masowo umierali .
Rodzina Michała Kopota .
Miejsce zesłania : Biełyj Jar , nad rzeką Irtysz , blisko miejscowości Tevriz (Russian: Теври́з) .
Tylko dzięki swojej wielkiej niezłomności , miłości do najbliższych , bezgranicznemu poświęceniu ,
aby przetrwać , udaje mu się uchronić całą rodzinę i zaraz po wojnie mimo ogromnych jeszcze trudności
przedostaje się "krętymi drogami " do Polski , w czerwcu 1946 r. Jak ciężka i daleka to była droga
wystarczy spojrzeć na mapę.
Jeszcze rany się nie zagoiły, a bezpieka PRL-owska wsadza go do więzienia
za przekonania polityczne i patriotyczną miłość do ojczyzny. Katuje i wybija wszystkie zęby.
Psychicznie torturuje i każe się przyznać do czynów niepopełnionych.
Tak wówczas wyglądała wolna Polska. Do 1989 r. była to okupacja sowiecka.
Tylko dzięki zbiegowi przypadków i zaangażowaniu córki Anny, która
była u Bieruta (namiestnika okupanta sowieckiego , zbrodniarza ) w Warszawie ,
w jego sprawie, wychodzi na wolność.
Zawsze kochał pracę na roli i tu w Dachnowie dożył swoich lat,
wśród kochającej go rodziny.
Cześć Jego pamięci !!!
Historia w zarysie na stronach www :
„Wrzesień 1939 r. w powiecie lubaczowskim”
7 września kilka samolotów niemieckich dokonało nalotu bombowego na Lubaczów: na most kolejowy, budynki stacyjne oraz na stojący na torach kolejowych transport wojskowy. Nalot trwał 15 – 20 minut. Następnie samoloty skierowały się na Cieszanów i Narol… Tak zaczęła się wojna…
„W cieniu terroru”. Okupacja sowiecka i niemiecka w powiecie lubaczowskim”
W pierwszych dniach października nastąpił podział powiatu lubaczowskiego na dwie strefy okupacyjne: niemiecką i sowiecką. 1 listopada na mocy specjalnego dekretu Rady Najwyższej ZSRR tereny zajęte przez wojska sowieckie zostały włączone do ZSRR, a obszary zajęte przez Niemców – na podstawie dekretu Adolfa Hitlera z 12. października 1939 r. do Generalnego Gubernatorstwa.
patrz www : http://www.muzeumkresow.eu/edukacja/programy-do-wystaw-czasowych/biezace
"W 1939 r. (17-09-1939) Armia Czerwona wkroczyła na obszar Rzeczypospolitej Polskiej, łamiąc tym samym obowiązujący polsko-sowiecki pakt o nieagresji. Władze ZSRR traktowały okupowane tereny jako trwałą zdobycz wojenną, dążyły do pozbawienia ludności woli oporu i zaprowadzenia nowego ładu społecznego poprzez rozbudowany aparat policyjny (NKWD) i stosowanie terroru. Okres okupacji sowieckiej ziem wschodnich Rzeczypospolitej upłynął pod znakiem licznych represji skierowanych głównie przeciwko Polakom. Trwały one z różnym natężeniem i w różnej formie aż do ataku Niemiec na ZSRS w 1941 r."
patrz www : https://elubaczow.com/2020/02/20/o-sowieckim-raju-w-lubaczowskim-muzeum/
"10 lutego 1940 roku okupant sowiecki działając na podstawie uchwały Rady Komisarzy Ludowych z 5 grudnia 1939 roku w sprawie wysiedlenia rodzin osadników wojskowych i służby leśnej z zachodnich obwodów ZSRS dokonuje deportacji na ziemiach lubaczowskich.
W panującą wówczas mroźną i śnieżną zimę na saniach rodziny osadników i leśników wsi: Łukawicy, Łówczy, Podemszczyzny, Chotylubia, Dąbrowy, Borowej Góry, Młodowa, Sieniawki, Sopli, Nowej Grobli, Suchej Woli, Zalesia, Dachnowa-Hrynkowa były transportowane do stacji kolejowej w Lubaczowie i umieszczane w wagonach. Następnego dnia pociąg ruszał w okolice miejscowości Omsk, gdzie dotarł 29 lutego i wtedy nastąpiło rozsiedlenie......"
Opisał Michał Rzewuski , zięć córki Michała , Anny.
Nav pesaistītu vietu
Saiknes
Saistītās personas vārds | Saites | Apraksts | ||
---|---|---|---|---|
1 | Piotr Kopot | Tēvs | ||
2 | Katarzyna Kopot | Māte | ||
3 | Jan Kopeć | Dēls | ||
4 | Jerzy Kopot | Dēls | ||
5 | Jan Kopot | Brālis | ||
6 | Paraskewa Kopot | Māsa | ||
7 | Jan Kuniec | Sievas/vīra tēvs | ||
8 | Walerian Stanisław Cwynar | Znots | ||
9 | GABRYELA KOPEĆ | Vedekla | ||
10 | Helena Kopot | Vedekla | ||
11 | LESZEK RYSZARD KOPEĆ | Mazdēls | ||
12 | Mirosław Zdzisław Kopeć | Mazdēls | ||
13 | Dorota Anna Cwynar-Kic | Mazmeita |
Nav norādīti notikumi