Jan Kazimierz Maciej Longin Ildefons Wilczyński (ur. 26 lutego 1806 w Jassanach, zm. 18 lutego 1885 w powiecie wiłkomierskim) – polski lekarz, kolekcjoner i wydawca. Był najmłodszym dzieckiem Zygmunta Wilczyńskiego i Tekli z Romerów. Jako roczne dziecko stracił ojca. W 1827 roku ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wileńskim i wyjechał na dalsze studia do Paryża. Podczas powstania listopadowego przebywał w Warszawie. W 1835 roku powrócił do Wilna.  Wydał słynne "Album Wileńskie" (fr. Album de Wilna). W 1860 roku wydał także "Album Kijowskie" i "Album Warszawskie", jednak nie znalazły one powodzenia u odbiorców. W 1863 roku podczas powstania styczniowego zainteresowała się nim policja carska. Ostatnią swoją podróż odbył w 1870 roku do Paryża. Ostatnie 15 lat swojego życia spędził w samotności i zapomnieniu. Jest pochowany na wileńskim cmentarzu na Rossie.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Kazimierz_Wilczy%C5%84ski