Witold Chromiński
- Dzimšanas datums:
- 12.12.1913
- Miršanas datums:
- 28.09.1977
- Mūža garums:
- 63
- Dienas kopš dzimšanas:
- 40315
- Gadi kopš dzimšanas:
- 110
- Dienas kopš miršanas:
- 17014
- Gadi kopš miršanas:
- 46
- Kategorijas:
- Ceļotājs, Fotogrāfs (-e), Rakstvedis
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Ščecina, Centrālie kapi
Witold Chromiński (ur. 12 grudnia 1913 roku w Krakowie, zm. 28 września 1977) – fotograf, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, pisarz i podróżnik.
Był synem Edmunda Chromińskiego, profesora Akademii Górniczej w Krakowie, i Marii Haberko. W wieku dwunastu lat zdobył nagrodę w ogólnopolskim konkursie fotograficznym. W trakcie studiów publikował fotografie w pismach: „As", „Morze" i „Na szerokim świecie". W roku 1937 ukończył Wydział Budowy Okrętów na Politechnice Gdańskiej. W czasie okupacji pracował początkowo w kopalniach rudy żelaza, później w cukrowniach Chodorów i Łubna. Po wyzwoleniu został dyrektorem cukrowni Racibórz, a w roku 1949 zastępcą dyrektora Stoczni Szczecińskiej.
W 1952 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików i do 1964 roku był jedynym w Szczecinie członkiem tego stowarzyszenia. Wystawy fotograficzne urządzał w salach wystawowych Szczecina, Warszawy, Poznania jak również w Sydney, Nagoya i Kashima w Japonii. Był uhonorowany międzynarodowymi nagrodami za prace fotograficzne. Eksponował swe prace w Szwecji, a do Szczecina zapraszał członków grup twórczych „Camus” i „Gavle”, organizując im wystawy. Jego bogate archiwum zawiera nie tylko dokumentację zniszczeń i odbudowy Szczecina – m.in. dokumentacja zniszczeń i odbudowy Zamku Szczecińskiego, ale również portrety artystów i aktorów teatrów szczecińskich, jednak przede wszystkim wspaniałe zdjęcia marynistyczne. Część jego prac zakupiło Muzeum Narodowe we Wrocławiu, reszta znajduje się w posiadaniu rodziny w Krakowie.
Należał do pionierów szczecińskiej telewizji. Był jednym z pierwszych operatorów filmowych Doświadczalnego Ośrodka Telewizyjnego. Jego zdjęcie portu szczecińskiego przez wiele lat stanowiło czołówkę szczecińskiego programu TV. Był autorem zdjęć do pierwszego filmu artystycznego w reżyserii Jana Maciejowskiego z udziałem aktorów Michała Romana i Krystyny Jarmułówny, zrealizowanego do wierszy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (1961). Był autorem filmu dokumentalnego o szczecińskim wybrzeżu "Słoneczne wybrzeże". Tworzył również filmy naukowe m.in. dla Politechniki Gdańskiej, Pomorskiej Akademii Medycznej.
Zmarł nagle w domu 28 września 1977 roku. Spoczął na cmentarzu szczecińskim (kw.64B-8-9), który wielokrotnie uwieczniał na fotografii.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
Nav norādīti notikumi