Krzysztof Zaleski

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
03.09.1948
Miršanas datums:
20.10.2008
Mūža garums:
60
Dienas kopš dzimšanas:
27623
Gadi kopš dzimšanas:
75
Dienas kopš miršanas:
5661
Gadi kopš miršanas:
15
Kategorijas:
Aktieris, Režisors, Scenārists
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warszawa, Powązki Military Cemetery

Krzysztof Zaleski (ur. 3 września 1948 w Świętochłowicach, zm. 20 października 2008 w Warszawie) – polski reżyser teatralny, aktor filmowy, scenarzysta.

Prywatnie był mężem aktorki Marii Pakulnis.

Życiorys

Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1971) i Wydziału Reżyserii warszawskiej PWST.

W Kole Naukowym PWST wyreżyserował Ślub W. Gombrowicza. Od końca studiów związany z warszawskim Teatrem Współczesnym, gdzie reżyserował Świecznik de Musseta (1979), Smoka E. Szwarca (przy współpracy Janusza Wiśniewskiego, 1983), Mahagonnę Brechta/Weilla (1982), Ślub Gombrowicza (1983), Niech no tylko zakwitną jabłonie – musical według scenariusza napisanego wspólnie z Agnieszką Osiecką (1984).

W 1983 r. wystawił Księdza Marka J. Słowackiego (adaptacja i reżyseria) – uznanego za jedną z najwybitniejszych inscenizacji Słowackiego w Teatrze Dramatycznym. W Teatrze Ateneum wyreżyserował Skąpca Moliera oraz Dwie sceny miłosne wg O. Wilde'a i A. Czechowa, Rewizora N. Gogola, Pan Inspektor przyszedł J. B. Priestleya.

W Teatrze Muzycznym "Roma" wyreżyserował spektakl pt. Cohen. Twórca spektakli o różnej stylistyce, ale zawsze doskonale przystających do materiału dramatycznego i wyróżniających się perfekcją wykonania.

Współpracował z Teatrem Telewizji (Sprawa Stawrogina wg F. Dostojewskiego, Cyrano de Bergerac E. Rostanda, Chińska kokaina M. Bułhakowa, Już tylko sen E. Rylskiego, Rysa P. Mossakowskiego, Parady J. Potockiego), a także z wieloma teatrami, m.in. Teatrem Powszechnym, Teatrem Współczesnym, Teatrem Ateneum w Warszawie oraz Teatrem Wybrzeże. Wykładał w warszawskiej PWST, a w latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Reżyserskiego.

Od 2006 roku był dyrektorem Teatru Polskiego Radia, a od 2007 – dyrektorem i redaktorem naczelnym Programu 2 Polskiego Radia.

Artysta zmarł w wyniku choroby nowotworowej 20 października 2008 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Nagrody

Na V Krajowym Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP Dwa Teatry 2005 otrzymał nagrodę za scenariusz słuchowiska poetyckiego na podstawie utworów Kazimierza Wierzyńskiego Nie piszę już wierszy, zgłoszone przez Polskie Radio Program I.

W roku 2007 uhonorowano go prestiżową nagrodą przyznawaną dla artystów teatralnych – Feliksem za reżyserię Wagonu na podstawie prozy Marka Nowakowskiego, zrealizowanego w Teatrze Współczesnym w Warszawie.

Wybrana filmografia (jako aktor)

  • 1976: Niedzielne dzieci
  • 1977: Indeks. Życie i twórczość Józefa M.
  • 1978: Zaległy urlop
  • 1978: Próba ognia i wody
  • 1978: Bez znieczulenia
  • 1979: Obok
  • 1979: Szansa
  • 1980: Gorączka
  • 1981: Kobieta samotna
  • 1981: Przypadek
  • 1981: Dziecinne pytania
  • 1981: Człowiek z żelaza
  • 1982: Głosy
  • 1985: Idol
  • 1985: Jezioro Bodeńskie
  • 1985: Kochankowie mojej mamy
  • 1985: Zabawa w chowanego
  • 1986: Zmiennicy - serial telewizyjny
  • 1987: O rany, nic się nie stało!!!
  • 1987: Zabij mnie, glino
  • 1988: Męskie sprawy
  • 1988: Obywatel Piszczyk
  • 1989: Konsul
  • 1991: Życie za życie. Maksymilian Kolbe
  • 1992: Czarne słońca
  • 1992: Warszawa. Rok 5703 (inny tytuł Tragarz puchu)[6]
  • 1993: Tylko strach
  • 1993: Samowolka
  • 1994: Miasto prywatne
  • 1995: Gracze
  • 1996: Ekstradycja 2
  • 1997: Sztos
  • 1999: O dwóch takich, co nic nie ukradli
  • 2000: Bajland
  • 2000: Twarze i maski − reżyser Sar
  • 2004: Cudownie ocalony
  • 2005: Dziki 2: Pojedynek
  • 2006: Letnia miłość
  • 2006: Kryminalni − Tadeusz Niezgoda "Rotger" (odc. 57)

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Saiknes

        Saistītās personas vārdsSaitesDzimšanas datumsMiršanas datumsApraksts

        Nav norādīti notikumi

        Birkas