Komisarz Policji Państwowej Piotr Mormul urodził się 10 listopada 1889 roku w Baworowie, jako drugie z ośmiu dzieci Mikołaja i Antoniny z domu Zubyk, włościan małorolnych. W latach 1896 do 1902 uczęszczał do szkoły powszechnej w Baworowie, którą ukończył z wynikiem bardzo dobrym. Do roku 1907 pracował przy rodzicach, zajmując się hodowlą pszczół, a następnie do roku 1910 w handlu - z początku jako praktykant, a następnie kierownik sklepu Kółka Rolniczego w Baworowie. W tym czasie był czynnym członkiem Towarzystwa gimnastycznego "Sokół" oraz należał do zarządu czytelni w charakterze sekretarza.

W październiku 1910 Piotr został wcielony do austriackiego 15 pułku piechoty, przy którym odbył trzyletnią obowiązkową służbę wojskową. Dnia 1 września 1913 roku wstąpił do austriackiej Żandarmerii Krajowej we Lwowie, a po odbyciu 6-miesięcznego kursu szkoleniowego został przydzielony do służby w powiecie łańcuckim. W żandarmerii tej służył do 31 października 1918 roku. Z dniem 1 listopada 1918 roku przeszedł automatycznie do żandarmerii polskiej w Łańcucie. W czerwcu 1919  został przydzielony do pracy biurowej w Okręgowym Dowództwie żandarmerii w Przemyślu, gdzie pracował do dnia 30 listopada 1919. Dnia 1 grudnia 1919 został przeniesiony z Żandarmerii Krajowej do Policji Państwowej w Przemyślu. W roku 1921 był przeniesiony do Łucka wraz z awansem na stopień starszego przodownika. 

W styczniu 1922 roku Piotr poznał swą przyszłą żonę Annę Prochazkę pochodzącą z czeskiej rzemieślniczej rodziny osiadłej od kilku pokoleń na Wołyniu.  Dnia 28 czerwca 1922 Piotr i Anna zawarli związek małżeński w kościele katedralnym w Łucku. Wkrótce po ślubie, w listopadzie 1922 Piotr skierowany został na wyższy kurs oficerski do Warszawy, zaś po 6 miesiącach mianowany kierownikiem Komisariatu Policji w Łucku. Wkrótce został przeniesiony, jako zastępca komendanta powiatowego, do miasta Głębokie w powiecie Dzisna w województwie wileńskim. 

W roku 1924, na osobistą prośbę Piotr został przeniesiony do rodzinnych stron, do Złoczowa w województwie tarnopolskim, gdzie dnia 13 sierpnia 1926 urodził się jedyny syn Piotra i Anny, Rajmund Mormul. W maju 1931 został mianowany Komendantem Powiatowym w Borszczowie (województwo tarnopolskie) w IX randze urzędniczej, gdzie pełnił służbę w stopniu podkomisarza, a od kwietnia 1939 roku komiasarza Policji Państwowej. 

Dnia 17 września 1939 Piotr został aresztowany przez wkraczające oddziały sowieckie podczas próby przedostania się do Rumunii. Był umieszczony wpierw w obozie dla internowanych polskich oficerów w Kozielsku, a następnie w Ostaszkowie, skąd pisał do rodziny do lutego 1940 roku. Zamordowany przez NKWD dnia 16 kwietnia 1940 roku w Kalininie, ZSRR (obecnie Twer, Rosja).

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę, Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem za udział w Wojnie Obronnej 1939 roku.

Piotr marzył aby - tak jak jego ojciec Mikołaj - na emeryturze zajmować się pszczołami. W każdą niedzielę, o godzinie 21 słuchał audycji "Wesoła Lwowska Fala" Polskiego Radia Lwów.

Dnia 5 sierpnia 1992 Anna Mormul, wdowa po Piotrze Mormulu, napisała: 

"Mój mąż był wyjątkowym człowiekiem; czy to jako obywatel Rzeczypospolitej, czy to jako funkcjonariusz policji. Oddany całkowicie dla dobra kraju i służby. Jako mąż był nieocenionym najlepszym przyjacielem i opiekunem. Dzisiaj, u schyłku mego długiego życia, po 53 latach rozłąki, z bólem przeżywam jego tak tragiczną śmierć. Cześć Jego Pamięci." 

Anna Mormul odeszła z tego świata 11 listopada 1995 roku.