Michał Michalski (ur. 29 września 1846 we Lwowie, zm. 13 kwietnia 1907 we Lwowie) – rzemieślnik, uczestnik powstania styczniowego, prezydent Lwowa.

Michał Michalski był synem rzemieślnika. Po ukończeniu szkoły ludowej, terminował w zakładach kowalskich. Po wybuchu powstania styczniowego zaciągnął się do oddziału W. Komorowskiego i wziął udział w bitwie pod Poryckiem na Wołyniu (2-3 X 1863). Po wycofaniu się oddziału do Galicji, był krótko więziony. Po odzyskaniu wolności powrócił do zawodu. W 1873 roku otworzył jako mistrz kowalski własny zakład, który w 1879 roku przekształcił w fabrykę powozów.

W 1878 roku uzyskał obywatelstwo miejskie a w 1880 został wybrany do Rady Miejskiej Lwowa. Od 4 kwietnia 1889 roku był pierwszym delegatem Rady Miejskiej (drugim wiceprezesem), a od 1895 roku był wiceprezydentem Lwowa. 7 lipca 1905 roku został wybrany prezydentem miasta.

Przez kilka lat był prezesem Towarzystwa Strzeleckiego. Był członkiem wielu towarzystw i organizacji gospodarczych m.in. Izby Handlowej i Przemysłowej we Lwowie, Krajowej Komisji Przemysłowej, Komitetu Cenzorów Banku Krajowego, Rady Administracyjnej Fundacji hr. Skarbka, Rady Nadzorczej Muzeum Przemysłowego.

Od 8 lipca 1889 do śmierci był posłem Lwowa do Sejmu Krajowego (VI kadencja [1889-1895), VII kadencja (1895-1901) i część VIII kadencji (1901-1907)) jako przedstawiciel Polskiego Stronnictwa Demokratycznego.

W 1872 roku poślubił Michalinę Krykiewicz. Miał z nią jedną córkę, Marię Legeżyńską. Jego zięciem był Wiktor Legeżyński – lekarz.

Michał Michalski spoczywa wraz ze swoją córką i zięciem w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Popiersie na jego grobie wykonał w 1909 Tadeusz Błotnicki.