Seweryn Pollak (ur. 10 stycznia 1907, zm. 23 grudnia 1987 w Sopocie) – polski poeta, eseista i tłumacz. Laureat nagrody Polskiego PEN Clubu za przekłady z literatury obcej na język polski (1966).

Podczas okupacji niemieckiej uczestnik podziemnego życia kulturalnego Warszawy. Publikował pod pseudonimem "Andrzej Poleski". Walczył w powstaniu warszawskim na Mokotowie (tym wydarzeniom poświęcił wiersz Mokotów publikowany w prasie powstańczej 24 września 1944). Jako tłumacz specjalizował się w literaturze rosyjskiej (Puszkin, Majakowski, Gorki, Babel).

Jego żoną była poetka Wanda Grodzieńska, a córką Joanna Pollakówna.

W 1974 w związku z jubileuszem Polski Ludowej odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1978 był jednym z członków założycieli Towarzystwa Kursów Naukowych i należał do jego rady programowej.

Poezja

• Godzina życia (1946),
• Oka sieci (1960),
• Przenikanie (1965),
• Próba oddalenia (2008)

Krytyka literacka

• Wyprawy za trzy morza (1962),
• Srebrny wiek i później (1971),
• Niepokoje poetów (1972)