Józef Galant (ur. 23 marca 1862 w Strachocinie, zm. 19 maja 1905 w Zagórzu) – lekarz, działacz sokoli, społecznik, poeta.

Ukończył szkołę powszechną w Strachocinie. Maturę zdał 30 czerwca 1880 roku w Gimnazjum w Przemyślu. W latach 1880/1881 – 1884/1885 był studentem zwyczajnym oraz 1896/1897 studentem nadzwyczajnym Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagielońskiego w Krakowie. W tym okresie otrzymywał stypendium Antoniego Spadwińskiego. O stypendium mogli ubiegać się wówczas tylko uczniowie legitymujący się "rzeczywistem ubóstwem, dobrymi obyczajami i postępem w nauce, synowie mieszkańców Królestwa Galicyj i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim, wyznania katolickiego, szlachetnego lub nieszlacheckiego rodu".

Po studiach dostał posadę lekarza kolejowego przy stacji w Zagórzu. Józef Galant odznaczył się pracowitością oraz aktywnością obywatelską. Propagował zdrowy tryb życia. Zaangażował się w tworzenie życia społecznego, szczególnie na rzecz dzieci i młodzieży organizując tzw. korpusy wakacyjne dla młodzieży sanockiej. Był założycielem: Kółka Rolniczego, Kasy Oszczędności i Pożyczek w Zagórzu, Prezesem Sekcji Sanockiej Towarzystwa Lekarskiego oraz twórcą Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Zagórzu. Zagórska sekcja była jedną z pierwszych w całej Galicji. Z jego inicjatywy wybudowano budynek ,,Sokoła" w Zagórzu (obecnie Miejsko-Gminny Dom Kultury).

Józef Galant zmarł 19 maja 1905 w Zagórzu podczas epidemii tyfusu niosąc pomoc chorym i cierpiącym. Jego pogrzeb przekształcił się w demonstrację patriotyczną. Józef Galant został pochowany na starym cmentarzu w Zagórzu. Inskrypcja umieszczona na grobie brzmi: Ojczyzno moja chociaż jestem w grobie / Sercem i duchem zostałem przy Tobie. Razem z nim jest pochowana jego żona, Maria (1878-1929).