Helena Unierzyska (z domu Helena Matejko, ur. w kwietniu 1867, zm. 1932) – polska malarka i rzeźbiarka, córka Jana Matejki.

W okresie dzieciństwa ciężko chorowała, przebywała w domu rodziców w Krzesławicach i w Krakowie.

24 czerwca 1891 poślubiła malarza Józefa Unierzyskiego (1863-1948), ucznia Matejki, profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Po ślubie zamieszkała w otrzymanym od ojca pałacu w Boleniu. Małżeństwo pozostało bezdzietne, Helena adoptowała jednak kilkoro dzieci chłopskich.

Zajmowała się amatorsko malarstwem i (z większym powodzeniem) rzeźbą.

W okresie I wojny światowej opiekowała się ofiarami działań wojennych i udzielała pomocy stacjonującemu w Boleniu II pułkowi ułanów, za co została odznaczona przez prezydenta RP Krzyżem Niepodległości.