Alicja Dorabialska

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
14.10.1897
Miršanas datums:
07.08.1975
Mūža garums:
77
Dienas kopš dzimšanas:
46223
Gadi kopš dzimšanas:
126
Dienas kopš miršanas:
17802
Gadi kopš miršanas:
48
Kategorijas:
Pedagogs, skolotājs, Profesors, Ķīmiķis
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warschau, Powązki-Friedhof

Alicja Dorabialska (ur. 14 października 1897 w Sosnowcu, zm. 7 sierpnia 1975 w Warszawie) – polska fizykochemik, profesor Politechniki Lwowskiej, Warszawskiej i Łódzkiej.

Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Plater w Sosnowcu. W 1914, po uzyskaniu świadectwa dojrzałości rozpoczęła studia w Towarzystwie Kursów Naukowych w Warszawie, a następnie do 1918 kontynuuje studia w Moskwie. W latach 1918–1922 była asystentką profesora Wojciecha Świętosławskiego w Zakładzie Chemii Fi­zycznej Politechniki Warszawskiej. W 1922 Dorabialska uzyskuje na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora filozofii za pracę Badania termochemiczne nad stereoizomerią ketok­symów, napisaną pod kierunkiem prof. W. Lampego. W latach 1925–1926 pod kierunkiem Marii Skłodowskiej-Curie w Instytucie Radowym w Paryżu Dorabialska kontynuuje studia uzupełniające. Po powrocie do Warszawy, w 1928 habilituje się na Politechnice Warszawskiej w dzie­dzinie chemii fizycznej, a w 1934 r. uzy­skuje tytuł profesora nadzwyczajnego oraz nominację na kierownika Katedry Chemii Fizycznej Politechniki Lwowskiej. W ten sposób jako pierwsza kobieta - została profesorem Politechniki Lwowskiej. W maju 1940 - w ramach umowy przesiedleńczej między Niemcami a ZSRR wyjechała ze Lwowa do Warszawy. W okresie okupacji wykładała na tajnych studiach w Warszawie. W 1945 otrzymała nominację na profesora zwyczajnego i jednocześnie objęła Katedrę Chemii Fizycznej na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej. Została również pierwszym dziekanem Wydziału Chemicznego.

Zajmowała się głównie problematyką:

  • ciepła promieniowania radioizotopów,
  • mikrokalorymetrią,
  • przemianami alotropowymi,
  • korozją metali
  • historią chemii.

W 1972 wydała wspomnienia zatytułowane Jeszcze jedno życie.

Zmarła w 1975 roku, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 107–VI–6)[1].

Członkostwa

  • Polskie Towarzystwo Chemiczne (1957–1960 wiceprezes, 1960–1963 prezes Zarządu Głównego, od 1965 Członek Honorowy)
  • Towarzystwo Naukowe Warszawskie (od 1932 członek korespondent, od 1945 członek zwyczajny)
  • Łódzkie Towarzystwo Naukowe (od 1947 członek, 1965–1969 wiceprezes)
  • Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego Członek Honorowy Stowarzyszenia

Odznaczenia i nagrody

  • Order Krzyża Niepodległości
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • nagroda miesięczni­ka naukowego „Problemy" za szczególną popularyzację wiedzy chemicznej

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Saiknes

        Saistītās personas vārdsSaitesDzimšanas datumsMiršanas datumsApraksts

        Nav norādīti notikumi

        Birkas