Irena Dubiska
- Dzimšanas datums:
- 26.09.1899
- Miršanas datums:
- 01.06.1989
- Mūža garums:
- 89
- Dienas kopš dzimšanas:
- 45505
- Gadi kopš dzimšanas:
- 124
- Dienas kopš miršanas:
- 12749
- Gadi kopš miršanas:
- 34
- Kategorijas:
- Pedagogs, skolotājs, Vijolnieks
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Warszawa, Powązki Military Cemetery
Irena Angelika Dubiska (ur. 26 września 1899 w Inowrocławiu, zm. 1 czerwca 1989 w Warszawie) – polska skrzypaczka i pedagog.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła mając 5 lat, studiowała w Berlinie uzyskując dyplom ze złotym medalem. Studia uzupełniała u K. Flescha i B.Hubermana. Zadebiutowała w 1908 w Wittenberdze, natomiast w 1919 debiutowała w Warszawie w koncercie pod dyrekcją E. Młynarskiego. W latach 1919–39 grała za granicą, głównie w Europie, m.in. w czasie plebiscytu na Górnym Śląsku dla robotników.
W 1930 utworzyła Kwartet Polski (działał do 1939), w którym grała z W. Wiłkomirską, K. Wiłkomirskim i M. Szaleskim. W okresie okupacji występowała w Warszawie w kawiarniach muzycznych Woytowicza i Lardellego oraz na tajnych koncertach.
Była pierwszą wykonawczynią utworów skrzypcowych K. Szymanowskiego, z którym koncertowała w kraju i za granicą.
Od 1913 prowadziła działalność pedagogiczną, od 1919 była profesorem konserwatorium a następnie PWSM w Warszawie. Od 1946 wykładała w PWSM w Łodzi. Wykształciła wielu wybitnych uczniów, m.in. Piotra Janowskiego, Wandę Wiłkomirską i Stefana Rachonia. Była jurorem konkursów skrzypcowych im. H. Wieniawskiego w Lublinie, a także konkursów m.in. w Genewie, Lipsku i Bukareszcie.
W 2003 dla uczczenia pamięci prof. Dubiskiej powstał Ogólnopolski Konkurs Skrzypcowy im. Ireny Dubiskiej w Łodzi.
W 1949 Prezydent RP Bolesław Bierut nadał jej Order Sztandaru Pracy II klasy. W 1969 roku otrzymała nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki I. stopnia.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Saiknes
Saistītās personas vārds | Saites | Apraksts | ||
---|---|---|---|---|
1 | Karols Šimanovskis | Paziņa | ||
2 | Piotr Janowski | Students |
Nav norādīti notikumi