Włodzimierz Lucjan Karol Krygier (ur. 29 stycznia 1900 w Dniepropetrowsku, zm. 17 września 1975 w Londynie) - polski hokeista, który startował w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 oraz Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1932.

Był członkiem reprezentacji Polski w hokeju na lodzie mężczyzn.

Walczył w wojnie obronnej Polski '39.

***

mgr praw, piłkarz i hokeista drużyn warszawskich, olimpijczyk z St. Moritz (1928) i Lake Placid (1932). Urodzony 29 stycznia 1900 w Jekaterynosławiu (Rosja, dziś Dniepropietrowsk na Ukrainie), absolwent Wydziału Prawa UW (1926), prawnik, adwokat.

Piłkarz, lewoskrzydłowy (172 cm, 64 kg). Wychowanek szkolnych drużyn w Jekaterynosławiu, potem miejscowe kluby Sitius (1916) i Stadion (1917), zaś po przyjeździe do kraju warszawski AZS (1920-1923), potem Polonia Warszawa (1923-1929). Dla tego klubu wystąpił w dwóch finałach MP (1925-1926, 8 meczów i 1 bramka) i 3 sezony ligowe (1927-1929, 60 meczów i 20 bramek).

Wielce zasłużony zawodnik dla warszawskiego AZS. Wystąpił w pierwszym meczu piłkarskim tego klubu (1921) i zagrał również w inauguracyjnym spotkaniu akademików w hokeju na lodzie (12 lutego 1922), kiedy to pokonali lokalnego rywala, Polonię 3:0 (Krygier później grał w jej barwach).

Pionierski występ hokejowy był początkiem wielkich sukcesów stołecznego AZS i reprezentacji Polski w lwiej części złożonej ze studentów. 2-krotny mistrz Polski (1929-1930), akademicki mistrz świata (1928), 2-krotny srebrny medalista mistrzostw Europy (1929, 1931) rozegrał w sumie 35 meczów w barwach narodowych strzelając 4 bramki, 2-krotnie też wystąpił na IO. Wrócił do Polski w 1919 i był uczestnikiem walk przeciw bolszewikom na frontcie Litewsko Białoruskim.

Absolwent Wydziału Prawa UW (1926). W latach trzydziestych prowadził praktykę adwokacką. Autor pierwszej publikacji o hokeju Hokej na lodzie (1935). 6-go wrzesnia 1939, jak wiekszość mieszkancow, opuscil Warszawe i pieszo udał sie na wschód gdzie dotarl do Lwowa. Z tamtąd przez zieloną granicę polsko-rumunska i udal sie do Coetquidan, Francja,  gdzie wstapił do organizowanego WP. Po upadku Francji był ewakuowany do Wielkiej Brytanii, żołnierz PSZ na Zachodzie, później oficer łącznikowy w obozie repatriacyjnym w Niederlahnstein kolo Koblencji (1945-1946), gdzie założył piłkarski zespół o nazwie Polonia. Po wojnie zamieszkał w Londynie, Wielkiej Brytanii. Pracował w firmie wydawniczej: Faber & Faber.  Pochowany na warszawskich Powązkach w rodzinnym grobie. Imie Matki: Antonina z d Gniedzinska, Ojciec: Henryk W 1946 poślubił Helenę z d. Sienkiewicz w Bersenbruck, Niemcy.

Źródło: http://www.olimpijski.pl