Paweł Tichonow
- Dzimšanas datums:
- 00.00.1909
- Miršanas datums:
- 00.00.1990
- Mūža garums:
- 81
- Dienas kopš dzimšanas:
- 42114
- Gadi kopš dzimšanas:
- 115
- Dienas kopš miršanas:
- 12529
- Gadi kopš miršanas:
- 34
- Kategorijas:
- Noziedznieks, Represiju organizators, īstenotājs, atbalstītājs, Slepkava, Čekists, Ģenerālis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Paweł Pawłowicz Tichonow (ros. Павел Павлович Тихонов, ur. 1909, zm. 1990) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych (NKWD, MWD, MGB i KGB), generał major (od 1958 roku). Jeden z organizatorów i wykonawców zbrodni katyńskiej.
Od 1938 roku członek WKP(b), od 1939 roku w NKWD. 17 stycznia 1939 roku otrzymał stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego. Od stycznia 1939 roku do marca 1941 roku zastępca naczelnika Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie. W 1940 roku jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej, organizator i uczestnik wymordowania w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie ponad 3000 polskich jeńców wojennych z obozu w Starobielsku, pochowanych następnie w Piatichatkach.
W latach 1943–1944 naczelnik Zarządu NKWD Obwodu Charkowskiego. W latach 1953–1954 naczelnik Zarządu MWD Obwodu Odeskiego, pułkownik. W 1948 roku naczelnik Zarządu MGB Obwodu Sumskiego. Od 1954 roku zastępca przewodniczącego KGB przy Radzie Ministrów Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. 18 lutego 1958 roku otrzymał stopień generała majora. Od listopada 1959 roku do października 1970 roku naczelnik Zarządu KGB Obwodu Kijowskiego.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (28 sierpnia 1944)
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
03.04.1940 | Rozpoczęły się masowe egzekucje polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku
Zbrodnia katyńska (ros. Катынский расстрел, ang. Katyn massacre) – zbrodnia komunistyczna polegająca na rozstrzelaniu wiosną 1940 roku co najmniej 21 768 obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich zawartej w tajnej uchwale Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (tzw. decyzja katyńska). Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej” i zabijanych strzałami w tył głowy z broni krótkiej, dokonała radziecka policja polityczna NKWD. W latach 1940–1990 władze ZSRR zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, lecz 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”. Wiele kwestii związanych ze zbrodnią katyńską nie zostało jak dotąd wyjaśnionych.