Nikita Mielnik
- Dzimšanas datums:
- 00.00.1893
- Miršanas datums:
- 00.00.1974
- Mūža garums:
- 81
- Dienas kopš dzimšanas:
- 47971
- Gadi kopš dzimšanas:
- 131
- Dienas kopš miršanas:
- 18386
- Gadi kopš miršanas:
- 50
- Kategorijas:
- Noziedznieks, Slepkava, Virsnieks
- Tautība:
- ukrainis
- Kapsēta:
- Norādīt kapsētu
Nikita Wasiliewicz Mielnik (ur. 1893 we wsi Bolszaja Daniłowka w obwodzie charkowskim, zm. 1974 tamże) – oficer NKWD, jeden z wykonawców zbrodni katyńskiej.
Był narodowości ukraińskiej, skończył szkołę podstawową, od 1919 żołnierz Armii Czerwonej i funkcjonariusz Czeki/OGPU/NKWD. Pracownik Zarządu NKWD obwodu charkowskiego w stopniu lejtnanta, w 1940 brał udział w mordowaniu polskich jeńców, nagrodzony za to przez Ławrientija Berię rozkazem z 26 X 1940. Po wojnie był dyżurnym pomocnikiem komendanta wydziału administracyjnego Zarządu MGB.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (1951)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1946)
- Medal Za zasługi bojowe (1945)
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Nav saiknes
03.04.1940 | Rozpoczęły się masowe egzekucje polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku
Zbrodnia katyńska (ros. Катынский расстрел, ang. Katyn massacre) – zbrodnia komunistyczna polegająca na rozstrzelaniu wiosną 1940 roku co najmniej 21 768 obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich zawartej w tajnej uchwale Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (tzw. decyzja katyńska). Egzekucji ofiar, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej” i zabijanych strzałami w tył głowy z broni krótkiej, dokonała radziecka policja polityczna NKWD. W latach 1940–1990 władze ZSRR zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, lecz 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”. Wiele kwestii związanych ze zbrodnią katyńską nie zostało jak dotąd wyjaśnionych.