Aleksander Raczyński (ur. 28 grudnia 1872 w Wiedniu, zm. 18 grudnia 1941 w Krakowie) – polski doktor prawa, polityk, minister II RP.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Po studiach praktykę sądowa odbył w Wiedniu, a adwokacką we Lwowie. Następnie był wicemarszałkiem rady powiatowej w Podhajcach. Po odzyskaniu niepodległości prezes Krajowego Urzędu Odbudowy we Lwowie, wiceprezes konserwatywnego Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego we Lwowie i członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego we Lwowie. Od 21 czerwca 1926 do 30 września 1926 był ministrem rolnictwa i dóbr państwowych w rządach Kazimierza Bartla. Następnie pełnił funkcje prezesa Komisji Prawno-Agrarnej we Lwowie i znajdował się wśród władz lwowskiego Akcyjnego Banku Hipotecznego. Przed wybuchem II wojny światowej docent prawa gospodarczego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.