Jerzy Rakowski (ur. 12 lutego 1932 w Michałowie, zm. 8 stycznia 2015 w Warszawie) − generał brygady pilot LWP.

Do 1945 skończył 6 klas szkoły podstawowej w Kłomnicach, w 1950 skończył liceum w Radomsku i wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, w 1952 mianowany podporucznikiem, w 1954 porucznikiem i dowódcą klucza. 1954-1958 studiował w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino, 1957 mianowany kapitanem. 1958-1960 dowódca klucza w 31 Pułku Szkolno-Bojowym w Łasku, 1960-1963 zastępca dowódcy tego pułku ds. liniowych, od 1962 w stopniu majora. W 1961 skończył liceum ogólnokształcące w Łodzi Od 1963 pracował w Szefostwie Lotnictwa Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, jesienią 1966 mianowany podpułkownikiem, a jesienią 1971 pułkownikiem. 1969-1970 dowódca 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Gdyni-Babich Dołach, 1970-1971 szef Oddziału Szkolenia Lotniczego w Szefostwie Lotnictwa OPK. 1971-1973 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie. 1973-1977 szef sztabu, a 1977-1979 dowódca 2 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Bydgoszczy. Jesienią 1978 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. Henryk Jabłoński. W 1979 był szefem sztabu i zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych. 1980-1982 szef Oddziału Lotnictwa i OPK w Zarządzie I Operacyjnym Sztabie Generalnym WP. Wiosną 1984 zwolniony z zawodowej służby wojskowej, przeniesiony do rezerwy i pożegnany przez szefa departamentu Kadr MON gen. dyw. Zygmunta Zielińskiego.

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973)
• Złoty Krzyż Zasługi (1967)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
• Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju

I inne.