Jerzy Żukow-Karczewski - oficer AK, ekonomista, literat, autor słuchowisk radiowych. Był synem Jana Żukow-Karczewskiego (1899 - 1978) i Olgi z Mirzów (1898 - 1955). Małżonek Zofii ze Strukowych (1924 - 2018), ojciec Marka Żukow-Karczewskiego (ur. 1961), historyka i publicysty. Pochodził z rodu sięgającego tradycjami XIV wieku w Polsce i X wieku na Rusi.

Do szkoły średniej uczęszczał w Warszawie i Wilnie, studia ekonomiczne odbył we Wrocławiu.

Podczas okupacji, jako żołnierz i oficer AK (ps. "Karat"), brał udział w ruchu oporu i walkach partyzanckich. Prowadził m.in. regionalne negocjacje scaleniowe AK i BCh na Lubelszczyźnie. Po zakończeniu II wojny światowej nie ujawnił się i działał w niepodległościowych organizacjach konspiracyjnych. Realizując zadania wywiadowcze, w lipcu 1945, ze względu na wykształcenie i znajomość języków obcych, zdołał przeniknąć do struktur UBP na Pomorzu Gdańskim. Jako cywilny pracownik kancelaryjny uzyskał wgląd do dokumentów dotyczących inwigilowanych cudzoziemców, co umożliwiło ewakuację zagrożonych osób drogą morską. Po dwóch miesiącach, wobec groźby dekonspiracji, zdołał zbiec na Dolny Śląsk, gdzie do 1948 zajmował się m.in. przerzutem ludzi przez tzw. zieloną granicę do Wiednia. Aresztowany i prześladowany przez władze bezpieczeństwa.