Janusz Ziejewski

Pievieno šai personai bildi!
Dzimšanas datums:
25.03.1906
Miršanas datums:
26.11.1973
Mūža garums:
67
Dienas kopš dzimšanas:
43147
Gadi kopš dzimšanas:
118
Dienas kopš miršanas:
18429
Gadi kopš miršanas:
50
Kategorijas:
2. Pasaules kara dalībnieks, Aktieris, Virsnieks
Tautība:
 polis
Kapsēta:
Warschau, Powązki-Friedhof

Janusz Ziejewski (ur. 25 marca 1906 w Warszawie, zm. 26 listopada 1973 tamże) – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny.

Od 1927 występował na scenach teatrów Warszawy, Poznania i Krakowa. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako oficer artylerii. Podczas II wojny światowej był więźniem oflagu, gdzie występował w przedstawieniach teatralnych.

Po powrocie do Polski występował na deskach krakowskich scen Teatru im. Juliusza Słowackiego (1945–1946) i Teatru Kameralnego TUR (1946–1948) oraz w sezonie 1948/1949 w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. W 1949 przeniósł się do Warszawy i występował w stołecznych teatrach: Narodowym (1949–1950 i 1956 oraz 1958–1966), Domu Wojska Polskiego (1950–1955), Polskim (1956–1957), Klasycznym (1958) oraz Dramatycznym (1966–1973).

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Wyjątek i reguła Bertolta Brechta w reż. Konrada Swinarskiego (1955), Gracze Nikołaja Gogola w reż. Stanisława Bielińskiego (1959), Cyd Jana Andrzeja Morsztyna w reż. Ludwika René (1963), Burza Williama Szekspira w reż. Krystyny Skuszanki (1964), Stanisław i Bogumił Marii Dąbrowskiej w reż. Jerzego Krasowskiego (1965), Pan Tadeusz Adama Mickiewicza w reż. Adama Hanuszkiewicza (1966) oraz w Elektrze Eurypidesa w reż. Adama Hanuszkiewicza (1968), Makbecie Williama Szekspira w reż. Andrzeja Wajdy (1969), Epilogu norymberskim Jerzego Antczaka (1969), Pani Bovary Gustawa Flauberta w reż. Olgi Lipińskiej (1972), Kordianie i chamie wg Leona Kruczkowskiego w reż. Jana Bratkowskiego (1972), a także w przedstawieniach Ruy Blas Victora Hugo w reż. Ludwika René jako Markiz de Santa Cruz (1973) i Lipcowe tarapaty Erskine Caldwella w reż. Daniela Bargiełowskiego jako Shep Barlow (1974).

W filmie zadebiutował w 1927 rolą marynarza w filmie Zew morza w reż. Henryka Szaro.

Filmografia (wybór)

  • Zew morza (1927) – marynarz
  • Dzikuska (1928)
  • Uwiedziona (1931) – przyjaciel Jerzego
  • Pod Twoją obronę (1933) – porucznik, przyjaciel Polaskiego
  • Barbara Radziwiłłówna (1936) – Dowoyna
  • Za wami pójdą inni (1949) – gestapowiec
  • Miasto nieujarzmione (1950) – niemiecki szabrownik
  • Pierwsze dni (1951) – Damalt, szwagier Plewy
  • Celuloza (1953) – bandyta "Baron"
  • Piątka z ulicy Barskiej (1953) – świadek na procesie chłopców
  • Przygoda na Mariensztacie (1953) – minister
  • Autobus odjeżdża 6.20 (1954) – dyrektor wesołego miasteczka
  • Kariera (1954) – pułkownik wywiadu angielskiego
  • Ósmy dzień tygodnia (1958) – mężczyzna przyglądający się z samochodu Agnieszce
  • Krzyżacy (1960) – Zyndram z Maszkowic
  • Świadectwo urodzenia (1961) – żandarm niemiecki prowadzący jeńca (nowela List z obozu)
  • Dom bez okien (1962) – siłacz Żaczek
  • Rodzina Milcarków (1962) – Paweł Milcarek, ojciec Barbary
  • Spotkanie ze szpiegiem (1964) – szatniarz w kawiarni
  • Podziemny front (serial telewizyjny) (1965) – dozorca (odc. 5. Nim nadejdzie świt)
  • Sam pośród miasta (1965) – mężczyzna wołający "Konrad" na ulicy
  • Wystrzał (1965) – oficer
  • Wojna domowa (serial telewizyjny) (1966) – woźny w klubie, gdzie odbywa się konkurs (odc. 13. Młode talenty)
  • Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967) – niemiecki pułkownik na linii frontu (odc. 1. Wiem, kim jesteś)
  • Tortura nadziei (1968) – inkwizytor
  • Hrabina Cosel (1968) – generał August Christopher Wackenbarth
  • Hrabina Cosel (serial) (1968) – generał August Christopher Wackenbarth
  • Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – feldfebel w stalagu (cz. 1. Ucieczka)
  • Gniewko, syn rybaka (serial telewizyjny) (1969–1970) – Krzyżan (odc. 4. Wyprawa w obronie ziemi i 5. Ta wieś nazywa się Płowce)
  • Epilog norymberski (1970) – oskarżony Wilhelm Frick
  • Najlepszy kolega (1970) – rybak
  • Prawdzie w oczy (1970) – Sołda
  • Noce i dnie (1975) – Walenty, karbowy w Serbinowie

 

Avoti: wikipedia.org

Nav pesaistītu vietu

    loading...

        Nav saiknes

        01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową

        Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.

        Pievieno atmiņas

        10.10.1968 | Premiera pierwszego odcinka "Stawki większej niż życie"

        Stawka większa niż życie – polski 18-odcinkowy serial telewizyjny z lat 1967-1968, wyemitowany na antenie TVP od 10 października 1968 r. do 6 lutego 1969 r.

        Pievieno atmiņas

        Birkas