Sygurd Wiśniowski (ur. 6 kwietnia 1841 w Paniowcach Zielonych na Podolu, zm. 23 kwietnia 1892 we Lwowie) – polski pisarz, reportażysta, tłumacz, nowelista, felietonista, podróżnik.

Urodził się 6 kwietnia 1841 w Paniowcach Zielonych w powiecie borszczowskim, w Galicji, w polskiej rodzinie ziemiańskiej Wiśniowskich, był synem Antoniego i Anny z Szawłowskich. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie, studiów wyższych nie podjął. W latach 1858-1859 podróżował do Turcji i Rumunii. Należał do oddziałów Garibaldiego, następnie studiował w Polskiej Szkole Wojskowej w Cuneo. Od roku 1862 do 1872 podróżował i pracował w Australii Nowej Zelandii i na Fidżi. Pracował tam także jako poszukiwacz złota, pracownik rolny, marynarz i dziennikarz. W 1872 r. wrócił do Polski. Jego felietony z podróży ukazywały się w "Gazecie Narodowej" wydawanej we Lwowie. Zostały zebrane i wydane wspólnie w roku 1873 pt. Dziesięć lat w Australii. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych (w charakterze reportera), po czym ponownie powrócił do ojczyzny i zamieszkał w Galicji, gdzie kupił tereny naftowe. Pozostawał tam do końca życia.

Jego twórczość wysoko cenił m.in. Henryk Sienkiewicz i Maria Konopnicka. Reportaże Wiśniowskiego z podróży do Australii i Ameryki należą do klasyki reporterskiej.

Komiksowa wersja jego biografii pt. Po australijskie złoto ukazała się w 1987 nakładem Wydawnictwa "Sport i Turystyka" w serii "Polscy podróżnicy" (razem z tomami o Sienkiewiczu, Ignacym Domeyce, Antonim Rehmanie i Bronisławie Grąbczewskim).
Zmarł 23 kwietnia 1892 we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim, pomnik nagrobny został wykonany w pracowni Juliana Markowskiego.

Publikacje

• 1873 - Dziesięć lat w Australii
• 1874/1876 - Obrazki z życia amerykańskiego
• 1875 - Listy z Czarnych Gór
• 1877 - Dzieci królowej Oceanii
• 1877 - Langenor
• 1880 - Biała czy czarna? (o dążeniach niepodległościowych Kuby)
• 1881 - Niewidzialny
• 1882 - Ola