Julian Wieniawski
- Dzimšanas datums:
- 05.02.1834
- Miršanas datums:
- 23.09.1912
- Mūža garums:
- 78
- Dienas kopš dzimšanas:
- 69484
- Gadi kopš dzimšanas:
- 190
- Dienas kopš miršanas:
- 40763
- Gadi kopš miršanas:
- 111
- Kategorijas:
- Neatkarības kauju dalībnieks, Rakstnieks
- Tautība:
- polis
- Kapsēta:
- Warschau, Powązki-Friedhof
Julian Wieniawski pseud. Jordan (ur. 5 lutego 1834 w Lublinie, zm. 23 września 1912 w Warszawie) – polski prozaik i komediopisarz, brat Henryka i Józefa.
Ukończył Gimnazjum Lubelskie, do którego uczęszczał w latach 1844–1848, a następnie Instytut Agronomiczny w Marymoncie. Był uczestnikiem powstania styczniowego (należał do "stronnictwa białych"). Po klęsce powstania wyjechał do Francji, tam w Paryżu studiował ekonomię i prawo. Do kraju powrócił w 1865 roku, tam został natychmiast aresztowany. W 1872 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie pełnił funkcję w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu. Rok 1872 był właściwym debiutem Wieniawskiego (zbiór szkiców Wędrówki delegata drukowana w "Tygodniku Ilustrowanym"), jednak już w 1859 roku na łamach "Gazety Codziennej" wydrukowano kilka korespondencji.
W latach 1879–1912 przebywał w Chlewni koło Grodziska Mazowieckiego.
Zmarł 23 września 1912 roku w Warszawie.
Avoti: wikipedia.org
Nav pesaistītu vietu
Saiknes
Saistītās personas vārds | Saites | Apraksts | ||
---|---|---|---|---|
1 | Józef Wieniawski | Brālis | ||
2 | Henriks Veņavskis | Brālis |
22.01.1863 | Wybuch Powstania styczniowego w Królestwie Polskim
Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane.