Józef Cichy (ur. 1920, zm. 8 czerwca 2015) – polski żołnierz, uczestnik II wojny światowej, podporucznik WP w stanie spoczynku.

Według jego relacji po kampanii wrześniowej został zatrzymany przez sowietów przy próbie przekroczenia granicy między strefami okupacyjnymi niemiecką i radziecką, gdy jechał do rannego brata, do Lwowa. Przebywał na zesłaniu w Donbasie, skąd uciekł przez Soczi i Suchumi na Kaukaz. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Polskiej na Wschodzie i przeszedł szlak bojowy przez Palestynę i Włochy biorąc udział między innymi w bitwie o Monte Cassino. Do Polski wrócił w 1947 roku. Pracował w kopalni w Sierszy i jako elektryk w różnych zakładach pracy.

W ostatnim okresie życia znany był z walki z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych o legitymację inwalidy wojennego, która uprawniałaby go do bezpłatnych leków. Dokumenty potwierdzające przebyty przez niego w czasie II wojny światowej szlak bojowy, zostały skonfiskowane i zniszczone po jego powrocie do Polski w 1947 roku przez Urząd Bezpieczeństwa. Odpowiednie dokumenty udało się odnaleźć w Brytyjskich Archiwach Narodowych, ale procedura nadawania uprawnień inwalidy wojennego nie została zakończona przez ZUS do momentu śmierci Józefa Cichego w dniu 8 czerwca 2015 roku w szpitalu w Chrzanowie. Józef Cichy został pochowany 10 czerwca tego samego roku na na cmentarzu w Myślachowicach.

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski