Michał Witwicki ps. „Ludwik” (ur. 22 lipca 1921 we Lwowie – zm. 10 lipca 2007) – polski architekt i konserwator zabytków, autor wielu publikacji o tematyce ochrony zabytków architektury i krajobrazu kulturalnego oraz ich ekspozycji. Członek Rządowej Międzyresortowej Komisji do Spraw Rewaloryzacji Miast i Zespołów Staromiejskich. Badacz genealogii swojego rodu.

Urodził się jako syn Tadeusza Witwickiego, wizytatora szkół, członka znanego rodu Witwickich, oraz wnuczki malarza Wojciecha Gersona. Stryjem Michała Witwickiego był pionier psychologii w Polsce, Władysław Witwicki, a bratem stryjecznym - architekt Janusz Witwicki, twórca Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa. Był uczniem IIII Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie, kolegą szkolnym Zdzisława Żygulskiego.

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 r. uczestniczył w 6-dniowych walkach w obronie Lwowa, jako członek ochotniczego oddziału dowodzonego przez gen. Mariana Januszajtisa-Żegotę. Jako żołnierz AK Zgrupowania Chrobry II uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po jego upadku udał się pieszo do granicy holenderskiej (niemalże 900 km) na spotkanie z narzeczoną, z którą wziął tam ślub.

Był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (z 1954 r.), a od 1957 r. członkiem SARP. Pracował zarówno w kraju, jak i zagranicą, między innymi przez 6 lat w Algierii. W Lyonie zajmował się projektowaniem osiedla i zespołu sklepów. W kraju - jako projektant lub współprojektant odbudowy i rozbudowy budynków zabytkowych - odrestaurowywał zamek książąt pomorskich w Darłowie, ratusz w Kożuchowie i pałac w Budziszynie. Był projektantem zagospodarowania centrum Ząbkowic Śląskich. W ostatnich latach działał zawodowo głównie jako rzeczoznawca Ministra Kultury w zakresie konserwacji zabytków architektury i urbanistyki.

Odznaczenia

• Krzyż Armii Krajowej
• Krzyż Powstania Warszawskiego
• Medal Wojska Polskiego
• Odznaka Orląt Lwowskich
• Złota Odznaka Opiekuna Zabytków