Zbigniew Kozaczek pseudonim "Żak" (ur. 20 września 1927, zm. 6 października 2015) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, żołnierz Szarych Szeregów i Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego, działacz kombatancki, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego i Rady Naczelnej Stowarzyszenia Szarych Szeregów.

Urodził się w Warszawie. Przed II wojną światową działał w harcerstwie jako harcerz 22 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. W czasie okupacji niemieckiej działacz Szarych Szeregów, zastępca komendanta Roju "Orły Podolskie" w ramach VI Obwodu AK-Praga. W czasie powstania warszawskiego w stopniu strzelca służył w plutonie łączności 605a – 3 Rejon – VI Obwodu AK-Praga. Był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych KL Auschwitz-Birkenau i KL Buchenwald. Po wojnie ukończył studia inżynierskie i uzyskał doktorat. Był dyrektorem Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim oraz Zjednoczenia Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego.

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Zwycięstwa i Wolności (1946),
• Medal za Warszawę 1939-1945.
• Krzyż Armii Krajowej,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Partyzancki,
• Krzyż Oświęcimski,
• Krzyż "Za Zasługi dla ZHP",
• Medal Pro Memoria,
• Medal Pro Patria