Aleksander Marek Szczygło (ur. 27 października 1963 w Jezioranach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski polityk, poseł na Sejm (2001–2006 i 2007–2009), w 2007 minister obrony narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, były szef Kancelarii prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, w latach 2009–2010 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Życiorys

Rodzina i wykształcenie

Syn Stanisława i Stefanii Szczygłów. Miał pięcioro rodzeństwa. Wraz z rodziną mieszkał w Czerwonce w gminie Biskupiec. W latach 1978–1983 uczęszczał do Technikum Kolejowego w Olsztynie. W 1990 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 1996 ukończył roczny kurs dla pracowników administracji publicznej z Europy Środkowej i Wschodniej organizowanym przez Uniwersytet w Georgetown (zajęcia odbywały się na University of Wisconsin) oraz odbył praktykę w Kongresie Stanów Zjednoczonych.

Działalność zawodowa i polityczna

W latach 1990–1991 pracował jako asystent senatora Lecha Kaczyńskiego w Biurze OKP w Gdańsku. Jednocześnie pracował jako specjalista w biurze prawnym Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". W latach 1991–1992 pracował jako specjalista ds. legislacyjnych w kierowanym przez Lecha Kaczyńskiego Biurze Bezpieczeństwa Narodowego, a po powołaniu Lecha Kaczyńskiego na stanowisko prezesa Najwyższej Izby Kontroli w 1992 został dyrektorem gabinetu prezesa NIK, w urzędzie tym był zatrudniony do 1995.

W 1997 był doradcą głównego inspektora w Głównym Inspektoracie Pracy. W latach 1997–2000 pracował jako dyrektor Departamentu Informacji i Kształcenia Europejskiego w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej. W 2001 był doradcą prezesa zarządu PKO BP.

W 2001 został wybrany do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2004 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego. Pełnił wówczas również mandat eurodeputowanego z ramienia parlamentu. 25 września 2005 ponownie uzyskał mandat poselski.

23 grudnia 2005 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. Przestał pełnić tę funkcję 2 sierpnia 2006. Tego samego dnia objął urząd szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, rezygnując z zasiadania w parlamencie.

7 lutego 2007 został powołany na stanowisko ministra obrony narodowej w miejsce Radosława Sikorskiego, który podał się do dymisji. 14 marca tego samego roku otrzymał nominację w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego. 7 września został odwołany z Rady Ministrów i jednocześnie powołany na sekretarza stanu i kierownika w Ministerstwie Obrony Narodowej, 11 września prezydent Lech Kaczyński ponownie wręczył mu nominację na ministra obrony narodowej.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu olsztyńskim 29 592 głosy. 15 stycznia 2009 został mianowany szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego, tracąc z upływem tego dnia mandat poselski.

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku. 21 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.