Alexandre Astruc (ur. 13 lipca 1923 w Paryżu, zm. 19 maja 2016) – francuski teoretyk, krytyk i reżyser filmowy.

Był prekursorem nowej fali w filmie francuskim. W 1948 ogłosił w "L'Écran français" manifest "Naissance d'une nouvelle avant-garde: caméra-stylo", w którym sformułował ideę filmu jako autonomicznej sztuki o własnym oryginalnym języku i równoprawnego środka ekspresji artystycznej. W praktyce nie udało mu się w pełni zrealizować swojej teorii, mimo to jako jeden z pierwszych świadomie kształtował styl i plastykę swoich dzieł: "La rideau cramoisi" (1951), "Niedobre spotkania" (1954), "Imiona miłości" (1960), "Długa droga" (1965), "Płomień nad Adriatykiem" (1968). Był również autorem filmów telewizyjnych, m.in. filmu biograficznego "Sartre par lui-même" (1972).

Na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1955 otrzymał Nagrodę Specjalną "najbardziej obiecujący nowy reżyser" za film "Niedobre spotkania". W 1958 był nominowany do Złotego Lwa za film "Życie", a w 1965 do Złotej Palmy za udział w konkursie na najlepszy film krótkometrażowy za film "Evariste Galois".