Aniela Aszpergerowa, z domu Kamińska (ur. 29 listopada 1816 w Warszawie, zm. 27 stycznia 1902 we Lwowie) – polska aktorka.

Rozpoczęła karierę w Warszawie, debiutowała na deskach Warszawskich Teatrów Rządowych w 1835, grała też w Mińsku Litewskim i Wilnie. Przez kilkadziesiąt lat związana była ze sceną lwowską. Występowała na scenie Teatru Skarbkowskiego podczas jego uroczystego otwarcia w 1842, grając rolę Anieli w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry, zaś w 1900 podczas ostatniego w tym teatrze przedstawienia zasiadała w jednej z lóż jako honorowy gość.

Była aktorką wszechstronną – w jej repertuarze były role melodramatyczne, komediowe i współczesne. Początkowo powierzano jej role amantek, później role tragiczne. Grała w dramatach Williama Szekspira (Ofelia w Hamlecie), Juliusza Słowackiego (Wdowa w Balladynie), komediach Fredry (Aniela, Klara w Ślubach panieńskich).

Za działalność patriotyczną została aresztowana w 1864 i skazana na rok więzienia. We Lwowie cieszyła się ogromnym uznaniem i popularnością. Jej pogrzeb na Cmentarzu Łyczakowskim stał się wielką manifestacją.

Była prababką angielskiego aktora Johna Gielguda. Po jego śmierci prasa brytyjska przypisywała Aszpergerowej litewskie pochodzenie, łącząc litewskie korzenie rodu Gielgudów i krótki pobyt aktorki w Wilnie.