Antoni Chmielowski
Antoni Chmielowski
- Data urodzenia:
- 15.10.1914
- Data śmierci:
- 02.08.1969
- Długość życia:
- 54
- Days since birth:
- 40014
- Years since birth:
- 109
- Dni od śmierci:
- 19999
- Lata od śmierci:
- 54
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Chełmoński, Głowacki, Hulewicz, Wołk, Wroński
- Kategorie:
- ofiara represji sowieckiego reżimu, oficer, uczestnik II wojny światowej
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Antoni Chmielowski, pseud.: Chełmoński, Głowacki, Hulewicz, Wołk, Wroński (ur. 15 sierpnia 1914 w Wołczuchach, zm. 2 sierpnia 1969 w Opolu) – polski oficer zawodowy w Wojsku Polskim w okresie międzywojennym, cichociemny, kierownik Referatu Legislacji Oddziału II B (wywiad i kontrwywiad) Obszaru Lwowskiego Armii Krajowej, następnie szef wywiadu wojskowego tego obszaru, szef Oddziału II i następnie likwidator organizacji NIE we Lwowie, więzień w PRL-u i ZSRR.
Chmielowski w czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku walczył w 11. Samodzielnym Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. Zbiegł i w grudniu 1939 roku walczył we Francji (w 2. DSPiesz. / 5. pspiesz.). Po upadku Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 1. dyonie artylerii przeciwlotniczej. Po przeszkoleniu w wywiadzie i zaprzysiężeniu 29 grudnia 1942 roku, jako porucznik cichociemny „Wołk” został w nocy z 13 na 14 marca 1943 zrzucony do Polski (operacja lotnicza „Window”). Został przydzielony do komórki „993/G” Oddziału II B (kontrwywiad) Komendy Głównej AK i skierowany do Lwowa. Od października do 20 grudnia 1943 roku był szefem Biura Legislacji, a następnie (od połowy 1944 roku) szefem wywiadu wojskowego w Oddziale II sztabu Komendy Obszaru Lwowskiego AK.
Po zakończeniu Akcji „Burza” we Lwowie i aresztowaniu płk. Henryka Pohoskiego został od 1 sierpnia 1944 roku szefem Oddziału II w organizacji NIE (jako kapitan „Hulewicz”), a następnie likwidatorem tej organizacji we Lwowie (do października 1945 roku). Jako jeden z ostatnich, w październiku 1945 roku wyjechał do Krakowa.
Został aresztowany przez funcjonariuszy MBP 20 grudnia 1945 roku, przewieziony do Warszawy i przetrzymywany w więzieniu przy ul. Rakowieckiej. W 1946 roku przekazany sowieckiemu MGB. W procesie w Kijowie został skazany na karę śmierci, zamienioną później na 20 albo 25 lat więzienia. Skierowany do łagru na Kołymę.
Wrócił do Polski 15 grudnia 1955 roku. Zmarł tragicznie 2 sierpnia 1969 roku w Opolu.
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.
15.02.1941 | Został dokonany pierwszy zrzut cichociemnych.
Pierwszy zrzut spadochronowy cichociemnych miał miejsce w nocy z 15 na 16 lutego 1941 roku w Dębowcu w powiecie cieszyńskim. Operacja lotnicza nosiła kryptonim „Adolphus”.