Antoni Cieszyński (ur. 31 maja 1882 w Oleśnicy, zamordowany z 3/4 lipca 1941 we Lwowie) - polski profesor stomatologii, twórca stomatologii polskiej i jeden z jej światowych pionierów.

Uczył się początkowo w gimnazjum klasycznym Marii Magdaleny w Poznaniu, później w Bydgoszczy. Studiował medycynę, stomatologię i filozofię w Berlinie i Monachium. Ukończył ją z najwyższym odznaczeniem - summa cum laude w grudniu 1911. W 1913 został mianowany profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Ambulatorium Dentystycznego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego. W marcu 1914, po gruntownej reorganizacji i modernizacji, ambulatorium zostało przekształcone w pierwszy w Polsce Instytut Dentystyczny (w 1930 w Klinikę Stomatologiczną).

Po wybuchu I wojny światowej zorganizował w Instytucie Dentystycznym placówkę Polskiego Czerwonego Krzyża. Z powodu ofensywy rosyjskiej i zajęcia Lwowa przez Rosjan we wrześniu 1914 ewakuował się najpierw do Tarnowa, a później do Wiednia. Założył tam oddział dla obrażeń szczękowych i poliklinikę stomatologiczną dla uchodźców z Polski. W czasie zamachu ukraińskiego na Lwów (1-22 listopada 1918) zorganizował Polską Służbę Sanitarną i organizował punkty opatrunkowe dla rannych w części Lwowa zajętej przez Ukraińców. Został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa (1918) oraz Medalem Niepodległości (1933). Był członkiem honorowym Towarzystw Stomatologicznych w Waszyngtonie, Buenos Aires, Pradze i Wiedniu.

Był kierownikiem Katedry Dentystyki UJK i Lwowskiego Państwowego Instytutu Medycyny. W roku akademickim 1927/28 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego UJK. Sprawował stanowisko przewodniczącego Komitetu Narodowego Międzynarodowego Związku Dentystycznego, był honorowym przewodniczącym Związku Słowiańskich Stomatologów.

Profesor Cieszyński był twórcą reguły izometrii w radiologii, oraz techniki zdjęć rentgenowskich zewnątrz ustnych. Wydawał i był redaktorem Kwartalnika Stomatologicznego, Polskiej Dentystyki i Słowiańskiej Stomatologii. W 1936 roku na międzynarodowej konferencji w Brukseli uzyskał złoty medal im. Millera za pionierskie zasługi dla światowej stomatologii. W okresie poprzedzającym II wojnę światową Antoni Cieszyński prowadził akcję pomocy represjonowanym, przez niemieckich nazistów, czechosłowackim lekarzom pochodzenia żydowskiego. W 1938 r. ogłosił także, na łamach "Polskiej Stomatologii", swój protest przeciw udziałowi Polski w rozbiorze Czechosłowacji. W okresie sowieckiej okupacji Lwowa 1939-1941 nadal prowadził działalność naukową. W sierpniu 1940 był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki ZSRR w Moskwie. Aresztowany przez niemieckich okupantów w nocy z 3 na 4 lipca 1941, tuż po wkroczeniu Niemców do Lwowa, został bez sądu rozstrzelany na Wzgórzach Wuleckich wraz z grupą 25 polskich profesorów wyższych uczelni Lwowa.

Dokonania naukowe

• Ogłosił drukiem 375 prac obejmujących wszystkie dziedziny stomatologii, opublikowanych w 70 czasopismach naukowych w siedmiu językach,
• Opracował:
  • systematykę techniki wykonywania zdjęć rentgenowskich wewnątrz- i zewnątrzustnych ,
  • zastosowanie radioterapii w stomatologii,
  • pierwszy w świecie atlas radiologii stomatologicznej,
  • regułę izometrii, pozwalającej na wykonywanie na filmie zdjęć rtg zębów o rzeczywistej długości,
  • metody iniekcyjnych do wszystkich gałęzi nerwu trójdzielnego.
• Był twórcą nowoczesnych metod operacyjnych i rozpoznawczo-badawczych.
• Był autorem wielu udoskonaleń technicznych:
  • kasety do zdjęć stereoskopowych,
  • wspornika do zdjęć zewnątrzustnych,
  • przytrzymywaczy filmów wewnątrzustnych,
  • miarki do bezpośredniego odczytywania odległości filmu od ogniska
  • czapki z tabliczką ułatwiającą ustawienie promienia głównego do zdjęć typowych czaszki.
• Redagował własne czasopismo Dentystyka Polska (od 1923)
• Był redaktorem naczelnym Polskiej Stomatologii i Słowiańskiej Stomatologii
• Wydał własny podręcznik radiologii stomatologicznej (1926).

Nagrody

• 1936 - Złoty Medal i dyplom nagrody im. W.O. Millera przyznawane przez Federation Dentaire Internationale (Międzynarodowy Związek Dentystyczny) rok wcześniej w Brukseli.
• Krzyż zasługi Węgierskiego Czerwonego Krzyża

Funkcje w organizacjach

• przewodniczący Powszechnych Wykładów Uniwersyteckich we Lwowie (1915-1918),
• przewodniczący Związku Docentów Stomatologii w Państwie Polskim (1913-1923 i od roku 1935),
• delegat narodowy Polski do Międzynarodowego Związku dentystycznego,
• przedstawiciel Polskiej Sekcji Międzynarodowego Związku Stomatologicznego,
• prezes Związku Stomatologów Lwowskiej Izby Lekarskiej
• członek honorowy i fellow of American Society of Stomatologists
• członek honorowy i fellow of Polish Medical and Dental Association of America
• członek honorowy Spolku Ceskych Zubnich Lekaru w Pradze
• członek honorowy Zahnarztliche Gesellschaft w Wiedniu
• członek honorowy Korporacji Aragonia