Zapomniany cmentarz wojskowy powstał w roku 1914. Znajduje się on pomiędzy Bzowcem, a Płonką, leży przy gminnej drodze w odległości 500m od Bzowca.

Na cmentarzu pochowano ofiary I i II Wojny Światowej, szczególnie wojny między armią rosyjską a austriacko - węgierską. Polegli żołnierze byli różnej narodowości.

Ich ciała złożone są w 10-ciu mogiłach, które łącznie liczą ok. 1000 osób.

Ziemia, na której znajduje się cmentarz należała do dziedzica Jerzego Mogielnickiego, dziadka Witolda Mogielnickiego. Wskutek panujących działań wojennych, dotychczasowy dorobek miejscowej ludności został doszczętnie zniszczony; spalone zostały zabudowania gospodarcze oraz domy. Zboża zostały stratowane przez działania wojenne i częściowo spalone. Na wskutek biedy, jaka panowała w Bzowcu rozprzestrzeniały się różnego rodzaju choroby. Najwięcej ludzi zmarło na tyfus, ponieważ żyli w bardzo złych warunkach higienicznych w których nie trudno było się nim zarazić. Ofiary tej epidemii również zostały pochowane na wcześniej wspomnianym cmentarzu.

Z pomocą dla ocalonych przyszedł dziedzic Jerzy Mogielnicki, dając ze swego lasu drzewo budowlane, co w dużej mierze pomogło w odbudowie wioski. Ludność współpracowała ze sobą i wspierała się nawzajem w tych trudnych dla nich chwilach, dlatego wieś w krótkim czasie została odnowiona. Cmentarz ten ofiarowany jest nieznanym żołnierzom i partyzantom, którzy polegli lub zginęli podczas obu wojen oraz okupacji wsi.

Źródło: http://gloria-vitae.pl