Carl Peter Thunberg (ur. 11 listopada 1743 r. w Jönköping - zm. 8 sierpnia 1828 r. w Thunaberg k. Uppsali) - szwedzki naturalista, lekarz i botanik. Nazywany jest "ojcem południowoafrykańskiej botaniki" i "japońskim Linneuszem".

Studiował medycynę i botanikę. Był uczniem Linneusza, którego cenił szczególnie za jego wkład w rozwój nauk przyrodniczych i szeroką wiedzę. W latach 1771-1779 był lekarzem w służbie holenderskiej. Uczestniczył w tym czasie w wyprawie do Indii Wschodnich. W następnych latach prowadził prace badawcze z zakresu botaniki w południowej Afryce, Japonii, na Jawie i na Cejlonie. Jego największym dziełem jest praca Flora Japonica (Flora japońska), opublikowana w 1784 r. Była to praca analogiczna do publikacji Linneusza pt. Flora Laponica, dzięki czemu Thunberg uzyskał przydomek japońskiego Linneusza. Od 1784 r. wykładał botanikę na uniwersytecie w Uppsali, gdzie był też kierownikiem przedmiotowej katedry.