Claude Jeanne Malca Gensac (ur. 1 marca 1927 w Acy-en-Multien, zm. 27 grudnia 2016 w Paryżu) – francuska aktorka filmowa i teatralna. Jedna z najpopularniejszych aktorek francuskich lat 60. i 70.

Początkowo grała tylko w teatrze. Z filmem związała się na dobre dopiero w połowie lat 1960., jednak jej filmowym debiutem był film Sachy Guitry’ego pt. Życie uczciwego człowieka (1952). To właśnie na planie tego filmu po raz pierwszy spotkała Louisa de Funèsa; ona grała pokojówkę, on lokaja. Po latach podczas jednego z przedstawień de Funes zachwycony jej grą zaproponował jej rolę w swoich komediach. Powiedział jej wtedy podobno: Chcę, żebyś grała we wszystkich moich filmach; przynosisz mi szczęście. Tak też się stało. W latach 1967-1982 wystąpiła u boku de Funesa w 10 filmach, odtwarzając zwykle role jego żony. Były to:

• Wielkie wakacje (1967) jako Isabelle Bosquier, żona Charlesa
• Oskar (1967) jako Germaine Barnier, żona Bertranda
• Żandarm się żeni (1968) jako Josépha Cruchot, żona Ludovica
• Hibernatus (1969) jako Edmée de Tartas, żona Huberta
• Żandarm na emeryturze (1970) jako Josépha Cruchot, żona Ludovica
• Jo (1971) jako Sylvie Brisebard, żona Antoine’a
• Skrzydełko czy nóżka (1976) jako Marguerite (pierwsza), sekretarka Duchemina
• Skąpiec (1980) jako Frosine
• Kapuśniaczek (1981) jako Amélie Poulangeard
• Żandarm i policjantki (1982) jako Josépha Cruchot, żona Ludovica

Ponadto zagrała w ponad stu innych filmach. Inne filmy z jej udziałem to m.in.:

• Życie uczciwego człowieka (1952) jako Evelyne, pokojówka
• Pamiętnik kobiety w bieli (1965) jako pani Viralleau
• Sułtani (1966) jako Marcelle, modelka
• Bal u hrabiego d'Orgel (1970) jako panna d'Orgel
• Walc w obłokach (1987) jako pani Hibbert
• Saint-Tropez (1996-2008; serial TV) jako ciotka Clarisse (gościnnie)
• Przepowiednia z Awinionu (2007; serial TV) jako Odette Esperanza
• Przesyłka ekspresowa (2010) jako Holenderka
• 22 kule (2010) jako pani Fontarosa
• Bettie wyrusza w drogę (2013) jako Annie, matka Bettie
• Prawda o Lulu (2013) jako Marthe
• Baden Baden (2016) jako babcia

W 2015 za rolę w filmie Prawda o Lulu (2013) otrzymała nominację do nagrody Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Jest najstarszą w historii aktorką nominowaną w tej kategorii.

Jej występy teatralne to m.in. role w przedstawieniach: Lukrecja Borgia, Indyk, Poświęcenie.

W 2005 wydała autobiografię pt. Ma biche... c’est vite dit!.

Zmarła we śnie 27 grudnia 2016 r. w wieku 89 lat. Do końca życia pozostawała aktywna zawodowo.

Życie prywatne

Córka André Gensac i Rose Brayer. Claude Gansac była dwukrotnie zamężna. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. Jej pierwszym mężem był aktor Pierre Mondy (w latach 1951-1955), a drugim kierowca rajdowy Henri Chemin (w latach 1958-1977), z którym miała syna Frédérica Chemin.