Dawid Abrahamowicz (ur. 30 czerwca 1839 w Targowicy Polnej koło Horodenki, zm. 24 grudnia 1926 we Lwowie) – polski konserwatywny polityk i działacz społeczny; związany z ugrupowaniem podolaków. Podolski ziemianin pochodzenia ormiańskiego.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Gimnazjum ukończył w Stanisławowie. Studiował we Francji i Niemczech. Był prezesem rady powiatowej we Lwowie, wiceprezesem Galicyjskiego Towarzystwa Rolniczego, prezesem Towarzystwa Gospodarczego i kuratorem szkoły rolniczej w Dublanach. Wydawał i redagował Czasopismo Ekonomiczno-Rolnicze i Rolnika.

• 1863–1918 – poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego
• 1875–1918 – poseł do parlamentu austriackiego
• 1881–1909 – członek Izby Poselskiej
• 1906–1907 – prezes Koła Polskiego w Radzie Państwa
• 1907–1909 – minister do spraw Galicji
• 1912 – mianowany dożywotnim członkiem Izby Panów
• 1919–1922 – poseł na Sejm Ustawodawczy

Fundator Bursy Abrahamowiczów we Lwowie – zakładu szkolno-wychowawczego dla niezamożnej młodzieży (przeznaczył na ten cel a także na zakup dzieł sztuki dla odbudowanego Zamku Królewskiego na Wawelu cały swój majątek). W budynku bursy Abrahamowiczów w nocy z 3 na 4 lipca 1941 hitlerowcy więzili profesorów lwowskich przed ich rozstrzelaniem na pobliskich Wzgórzach Wuleckich.

Dawid Abrahamowicz został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Jego bratem był Adolf, komediopisarz.