Jack St. Clair Kilby (ur. 8 listopada 1923 w Jefferson City, zm. 20 czerwca 2005 w Dallas) – inżynier amerykański, wynalazca układu scalonego (1958).

Urodził się w Jefferson City w stanie Missouri. W 1947 uzyskał stopień bakałarza z inżynierii elektrycznej na Uniwersytecie Stanowym Illinois w Urbana-Champaign. Magisterium zrobił na Uniwersytecie Wisconsin, pracując jednocześnie dla Centralab w Milwaukee.

W 1958 podjął pracę dla korporacji Texas Instruments i resztę swojej kariery związał z tą firmą. W lecie 1958 stworzył z germanu konstrukcję pierwszego układu scalonego, którą zaprezentował zarządowi 12 września. 6 lutego 1959 jego wynalazek został opatentowany. Mniej więcej w tym samym czasie układ scalony skonstruował także Robert Noyce z Fairchild Semiconductor.

Przez 6 lat (1978-1984) pracował jako profesor inżynierii elektrycznej na Uniwersytecie Teksańskim w Dallas. Opatentował ponad 60 wynalazków. Jest m.in. odkrywcą podstaw krzemowych baterii słonecznych, wynalazcą kalkulatora oraz druku termicznego.

Był członkiem IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) oraz amerykańskiej National Academy of Engineering (NAE).

Jack Kilby zmarł na raka w wieku 81 lat w Dallas, w mieście, w którym pracował i żył począwszy od 1958.

Nagrody

• National Medal of Science – 1970
• National Inventors Hall of Fame – 1982
• Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki – 2000

Zobacz też 

• Robert Noyce, półprzewodniki, układ scalony