Jerzy Broszkiewicz (ur. 6 czerwca 1922 we Lwowie, zm. 4 października 1993 w Krakowie) – polski prozaik, dramatopisarz, eseista i publicysta.

W roku 1940, po ukończeniu szkoły średniej i studiów muzycznych, wstąpił do Akademii Muzycznej we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa (1941–1944) był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. W 1944 roku przeniósł się do Krakowa. W roku 1945 rzucił studia muzyczne i zajął się wyłącznie pracą literacką.

W latach 1945–1947 współpracował z redakcją tygodnika "Odrodzenie" i czasopisma "Teatr", zaś w latach 1947–1948 redagował czasopismo "Ruch Muzyczny", później "Muzyka". Długoletni kierownik literacki Teatru Ludowego w Nowej Hucie. W 1953 wstąpił do PZPR, w tym samym roku został członkiem redakcji "Przeglądu Kulturalnego". W 1955 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem 10-lecia Polski Ludowej.

Twórczość

Twórczość literacka Broszkiewicza była bardzo różnorodna.

Debiutował w 1945 r. w tygodniku "Odrodzenie" opowiadaniem "Monika". Jego debiutem książkowym była powieść o getcie "Oczekiwanie", za którą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej.

Jego kolejną książką była powieść o Fryderyku Chopinie "Kształt miłości", za którą otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia, zaś w 1971 powieść "Długo i szczęśliwie" została laureatką nagrody CRZZ. W 1982 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za całokształt twórczości literackiej.

Autor wielu powieści dla młodzieży pisanych w latach 60. i 70., z których wiele zalicza się do powieści fantastycznonaukowych.

Oprócz tego Broszkiewicz pisał również dramaty (spod jego pióra wyszło ponad 20 sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych), zbiory felietonów, scenariusze telewizyjne i filmowe oraz publikacje o muzyce. Niektóre z jego sztuk realizowano w całej niemal Europie, a także w Meksyku, Nowej Zelandii i USA.

Ogółem utwory Broszkiewicza przełożono na dziewiętnaście języków, a łączny nakład jego powieści przekroczył liczbę miliona egzemplarzy.

Powieści dla młodzieży

• Opowieść olimpijska (1948)
• Opowieść o Chopinie (1950; adaptacja Kształtu miłości)
• Jacek Kula (1952)
• Emil! Emil! (1954)
• Wielka, większa i największa (Nasza Księgarnia 1960; lektura do klasy piątej za PRL-u; na jej postawie nakręcono film fabularny)
• Ci z Dziesiątego Tysiąca (Nasza Księgarnia 1962; fantastyka naukowa)
• Oko Centaura (Nasza Księgarnia (1964; fantastyka naukowa; dalszy ciąg Tych z Dziesiątego Tysiąca)
• Długi deszczowy tydzień (Nasza Księgarnia 1966; dalszy ciąg Wielkiej, większej i największej; ukazała się w kolekcji Biblioteka młodych)
• Kluska, Kefir i Tutejszy (Nasza Księgarnia 1967)
• Mój księżycowy pech (fantastyka naukowa; Nasza Księgarnia 1970 w serii Klub Siedmiu Przygód i Nasza Księgarnia 1976 w kolekcji Biblioteka młodych)
• Mister Di (Nasza Księgarnia 1972)
• Samotny podróżny (1973; dała podstawę do serialu Kopernik z Andrzejem Kopiczyńskim; 19 lutego 1973 wypadało 500-lecie urodzin astronoma)
• Bracia Koszmarek, magister i ja (1980)

Inne powieści

• Oczekiwanie (1948)
• Kształt miłości (1950 albo 1951; na jej podstawie powstał film fabularny Młodość Chopina)
• Imiona władzy (1957)
• Długo i szczęśliwie (1970)
• Dziesięć rozdziałów (1971-1974)
• Doktor Twardowski (1977-1979)

Dramaty

• Imiona władzy (1957),
• Jonasz i błazen (1958)
• Dwie przygody Lemuela Gulliwera
• Dziejowa rola Pigwy (1960)
• Skandal w Hellbergu (1961)
• Głupiec i inni
• Koniec księgi VI

Życie prywatne

W Krakowie mieszkał w dzielnicy Krowodrza. Żona - Ewa, doktor habilitowany, lekarz psychiatra (nie żyje), córka - Irena, matematyk, związana z dyrektorem Piwnicy pod Baranami Piotrem Fersterem.