Jirōemon Kimura (jap. 木村次郎右衛門 Kimura Jirōemon, ur. 19 kwietnia 1897, zm. 12 czerwca 2013) – Japończyk, znany z długowieczności. Uznawany w wieku 116 lat za najstarszego żyjącego człowieka na świecie po śmierci Diny Guerri-Manfredini 17 grudnia 2012 (był pierwszym mężczyzną od czasów Emiliano Mercado del Toro dzierżącym ten tytuł). Tytuł najstarszego żyjącego mężczyzny na świecie przypadł mu po śmierci Waltera Breuninga 14 kwietnia 2011. Był również najstarszym człowiekiem w Japonii od śmierci Chiyono Hasegawy 2 grudnia 2011 oraz ostatnim znanym mężczyzną urodzonym przed 1900 rokiem. Zajmuje 9. pozycję na liście najstarszych ludzi w historii (10. gdyby nie liczyć przypadków kwestionowanych), jest 3. najstarszym człowiekiem w historii Japonii i Azji (gdyby nie liczyć kwestionowanego przypadku Kamato Hongō - drugim). Od chwili śmierci Japonki, Koto Okubo 12 stycznia 2013 był ostatnim żyjącym człowiekiem urodzonym w 1897 roku. 19 kwietnia 2012 jako trzeci mężczyzna w historii dożył wieku 115 lat. 28 grudnia 2012 pobił rekord Duńczyka osiadłego w Stanach Zjednoczonych, Christiana Mortensena (1882-1998), 115 lat i 252 dni, zostając tym samym najstarszym mężczyzną w historii, którego wiek został udokumentowany, najstarszym który żył na przełomie trzech wieków. 2 stycznia 2013 wszedł do listy 10 najstarszych ludzi, których wiek nie jest kwestionowany. 19 kwietnia 2013 jako pierwszy mężczyzna w historii ukończył 116 lat. Zmarł 12 czerwca 2013 roku z przyczyn naturalnych.

Życie osobiste

Urodził się jako Kinjirō Miyake 19 kwietnia (lub 19 marca) 1897 będąc trzecim z sześciorga rodzeństwa. Pracował w urzędzie pocztowym przez ponad 40 lat, w latach 20. XX w. przez pewien czas pracował także w jednostce wojsk łączności w Korei, w czasie japońskiej okupacji tego kraju. Po przejściu na emeryturę zajął się rolnictwem. Jako rolnik pracował do 90. roku życia. Doczekał się siedmiorga dzieci, z których pięcioro wciąż żyje, 15 wnuków (jeden z nich nie żyje), 25 prawnuków i 13 praprawnuków. Na 115. urodzinach jego najmłodszym potomkiem był 11-miesięczny praprawnuk.

W dniu 114. urodzin odwiedzili go oficjele jego miasta Kyōtango, by pogratulować sędziwego wieku. "Słowa nie oddadzą moich uczuć. Jestem niezwykle zaszczycony" - odpowiedział Kimura. Zapytany o receptę na długowieczność, odrzekł: Pewnie to sprawa niezbadanych sił natury. Wspominał także trzęsienie ziemi, które nawiedziło jego miasto w 1927. Zginęło wówczas 3000 osób.

W dniu 115. urodzin zapytany o receptę na długowieczność, odpowiedział: Nie wiem dokładnie, dlaczego dożyłem takiego wieku. Może to wszystko dzięki słońcu nade mną. Zawsze patrzę w górę, w słońce.

Rodzice Kimury nie należeli do osób długowiecznych. Matka żyła 78 lat, ojciec 65. Długo żyło za to jego rodzeństwo. Czworo z nich przekroczyło dziewięćdziesiątkę, młodszy brat, Tetsuo żył 100 lat.

Kimura przypisuje swą długowieczność zdrowemu trybowi życia i jedzeniu trzech niewielkich posiłków dziennie. Do 114. roku życia był w stanie chodzić przy pomocy balkonika. W dniu swoich 115. urodzin w kwietniu 2012, mimo że przykuty do wózka inwalidzkiego wciąż zachowywał dobre samopoczucie i kondycję psychiczną. W lipcu 2012 trafił na 10 dni do szpitala (przyczyna hospitalizacji nieznana). Od 15 grudnia 2012 do 1 stycznia 2013 przebywał w szpitalu z powodu odwodnienia.

Pod koniec życia mieszkała i opiekowała się nim 84-letnia wdowa po najstarszym synu i 60-letnia wdowa po wnuku. "Prawie nie chorował. Jeszcze do niedawna regularnie oglądał w telewizji relacje z walk sumo i codziennie czytał dwie gazety." - mówi Eiko, wdowa po wnuku - "Dziadek jest osobą optymistyczną i pozytywnie nastawioną do życia. Bardzo cieszy się, kiedy ktoś go odwiedza. Nawet kiedy jest chory, od razu widać, że szybko wyzdrowieje. Największymi jego problemami zdrowotnymi były problemy z oczami (zaćma) i zapalenie płuc, które przeszedł kilka lat temu. Trzy razy dziennie jadał owsiankę, zupę miso i warzywa".