Kārlis Jūlijs Daniševskis , Karl Daniszewski, (ur. 1884 w Zemgalii, zm. 1938 w Moskwie) − łotewski działacz komunistyczny, wiceszef rządu Łotwy radzieckiej w 1919 roku.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej o korzeniach polskich. W działalność rewolucyjną zaangażował się w wieku 16 lat, wstępując do SDPRR (od 1907 roku członek jej KC). Do wybuchu I wojny światowej pracował w Sankt Petersburgu, Rydze, Moskwie, Warszawie oraz na Kaukazie.

W 1917 roku podjął pracę w łotewskiej gazecie lewicowej "Cīņa", pisywał również do rosyjskojęzycznej "Okopnoj Prawdy". Należał do ścisłych władz łotewskiej partii bolszewickiej, od stycznia do maja 1919 roku sprawował urząd wiceprzewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Od maja 1919 do września 1920 roku Przewodniczący Wojskowego Trybunału Rewolucyjnego RFSRR – bardzo krwawego organu represji, stosującego głównie karę smierci wobec żołnierzy i oficerów Armii Czerwonej.

Od sierpnia 1920 do połowy września pierwszy przewodniczący delegacji sowieckiej na rokowania o rozejm i pokój z Polską prowadzone od 17 sierpnia w Mińsku, zastąpiony przez Adolfa Joffe.

Po klęsce komunistów w 1920 roku działał na terenie RFSRR i ZSRR, m.in. w syberyjskim biurze RKP(b), nadzorował lokalny przemysł drzewny i eksport drzewa poza granice ZSRR, w latach 1932-37 należąc do władz Ludowego Komisariatu Przemysłu Drzewnego.

Aresztowany podczas tzw. wielkiej czystki w lipcu 1937. W styczniu 1938 roku w wyniku fałszywych oskarżeń skazany na karę śmierci przez Izbę Wojskową Sądu najwyższego ZSRR; zrehabilitowany w 1956.

***

***